tag:blogger.com,1999:blog-21218831.post5254712251038024631..comments2023-11-03T15:05:22.983+02:00Comments on lemon: Next Station, Panepistimio.lemonhttp://www.blogger.com/profile/09024854585602635300noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-21218831.post-38599025281978524962007-05-01T13:31:00.000+03:002007-05-01T13:31:00.000+03:00ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΤΙς ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ:ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΠΡΩΤΟΜΑ...ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΤΙς ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ:<BR/>ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!<BR/>ΠΑΝΤΑ "ΜΑΗΔΕΣ" ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΣΟΥ<BR/>ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ<BR/>ΓΛΑΡΕΝΙΑΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝhttps://www.blogger.com/profile/03754229156319770973noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-21218831.post-49420679157221416892007-05-01T01:55:00.000+03:002007-05-01T01:55:00.000+03:00ολα ομορφα σε τουτο το ποστ (να που εχω αντιθετη α...ολα ομορφα σε τουτο το ποστ (να που εχω αντιθετη αποψη απο το δειμο του πολιτη). <BR/>ειναι ευτυχια να ανακαλυπτουμε οτι απο μεσα μας αναβληζει μεγαλη διαθεση κι ας πονανε τα ποδια, τα χερια και η μεση. ειναι και αυτο δειγμα οτι προσπαθησαμε τοσο που φτασαμε στα ορια.<BR/>και οσο για την κοτα, και η διαπιστωση οτι δεν εχει σημασια μετα ειναι δυνατη και οτι δεν ηθελε να κουρασει το γαμπρο της και οτι εκεινος εκανε εκεινο που ολοι ηθελαν τελικα. <BR/>καλη πρωτομαγια!maria λεμονατη!https://www.blogger.com/profile/18031187813948525982noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-21218831.post-56075990833121809292007-04-30T03:04:00.000+03:002007-04-30T03:04:00.000+03:00Next station, Paradiso. Έφυγε και η γιαγιά η Γεωργ...Next station, Paradiso. <BR/>Έφυγε και η γιαγιά η Γεωργία η γιαγιά του Γιώργου με τα άσπρα μπαμπακένια μαλλιά και με το χαμογελαστό πρόσωπο.<BR/>27 Απρίλίου. Στις 23 του μήνα γιόρτασε την ονομαστική της εορτή μαζί με τα γενέθλιά της, 96 ετών. Έφυγε τώρα που δεν την περιμέναμε και που ήταν μια χαρά. Όταν την περιμέναμε πριν τρία χρόνια αναστήθηκε, όταν την περιμέναμε πέρσι αναστήθηκε και έφυγε τώρα σε μια στιγμή, όρθια στα δυο της πόδια, αυτοεξυπηρετούμενη, με το μυαλό της να λειτουργεί στην εντέλεια, επειδή έπλεκε μέχρι τα 94 της όπως συνήθιζε να λέει, γεμάτη σοφία και καλοσύνη. <BR/>Την αποχαιρετήσαμε όλοι μαζί, παιδιά, γαμπροί, νύφες, εγγόνια και δισέγγονα. Τα μικρότερα, τα δίδυμα της ξαδέλφης του Γιώργου, μπαινόβγαιναν με το παγωτό στο χέρι να δουν τη γιαγιά μες’ τα λουλούδια. Έκλαψαν μόνο σαν πήραν τη γιαγιά από το σπίτι, γιατί ήταν δική τους και δεν ήθελαν να φύγει. <BR/>Και έγιναν όλα όπως τα ‘χε παραγγείλει: να τη βάλουν στο σαλόνι και όχι στο δωμάτιο της, να της φορέσουν κάτω απ’ τα ρούχα την πουκαμίσα που φορούσε πριν δεκαπέντε χρόνια, όταν στα ογδόντα της πήγε στα Ιεροσόλυμα και βαφτίστηκε ξανά στον Ιορδάνη ποταμό και να καίνε όλη νύκτα τα κεριά που ‘χε φέρει από κει για’ αυτό το σκοπό. <BR/>Παρά το ότι ήταν αρκετά μεγάλη, γι’ αυτήν είχε αρκετή σημασία το μετά, ίσως να αποτελούσε το φάρμακο στο φόβο του θανάτου.<BR/>Θα μας λείψεις γιαγιά Γεωργία.<BR/><BR/>Δε ξέρω Δεσποινούλα μου γιατί στα 'γραψα όλα αυτά. Ίσως γιατί βιώνοντας τα, ένοιωσα γαληνεμένη.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-21218831.post-29107531356069217302007-04-29T19:25:00.000+03:002007-04-29T19:25:00.000+03:00ΠΟλύ βαρύ το σημερινό κείμενο. Μαζοχιστικά βαρύ, ο...ΠΟλύ βαρύ το σημερινό κείμενο. Μαζοχιστικά βαρύ, ομολογώ, και απαισιόδοξο. Γιατί;ο δείμος του πολίτηhttps://www.blogger.com/profile/05409347669720153462noreply@blogger.com