Ο Luis Soriano, δάσκαλος από την La Gloria της Κολομβίας, σε μια διαδρομή που επαναλαμβάνεται σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο εδώ και μια δεκαετία: Φορτώνει τα δύο γαιδουράκια του, τον Άλφα και τον Βήτα και επισκέπτεται με τη φορητή δανειστική βιβλιοθήκη του τα γύρω χωριά.
Εξηγεί πως είναι κάτι που άρχισε σαν ανάγκη, μα τώρα πια το νιώθει ως υποχρέωση.
Όλα ξεκίνησαν από την πίστη του ότι, το να δίνεις στους ανθρώπους πρόσβαση σε βιβλία, μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη μιας περιοχής, ίσως και ολόκληρης της Κολομβίας.
Μπορεί ο κύριος Soriano να μην έχει ταξιδέψει ποτέ έξω από τη χώρα, αλλά είναι αφοσιωμένος στο να φέρνει τους ανθρώπους της χώρας του σε επαφή με τον έξω κόσμο.
Η ιδέα του ήρθε, λέει, όταν σαν νέος δάσκαλος είδε την μεταμόρφωση που προκαλούσε το διάβασμα στους μαθητές του.
Ξεκίνησε αρχικά παίρνοντας μαζί του μερικά βιβλία ασκήσεων, τόμους εγκυκλοπαίδειας και μυθιστορήματα από την μικρή προσωπική βιβλιοθήκη του. Ένα μεγάλο βήμα έγινε πριν μερικά χρόνια, όταν άκουσε στο ραδιόφωνο αποσπάσματα από τη Μπαλάντα της Μαρία Αμπντάλα, του Juan Gossain, ενός Κολομβιανού δημοσιογράφου-συγγραφέα και του έγραψε ζητώντας να του χαρίσει ένα αντίγραφο για την βιβλιοθήκη του.
Ο συγγραφέας το δημοσιοποίησε μέσω ραδιοφώνου, κι έτσι με τις δωρεές βιβλίων που ήρθαν από όλη τη χώρα ξεκίνησε η δημιουργία μιας μικρής βιβλιοθήκης δίπλα στο σπίτι του, η οποία όμως έμεινε μισοτελειωμένη λόγω έλλειψης χρηματοδότησης.
"Ξεκίνησα με 70 βιβλία και τώρα έχω πάνω από 4.800", λέει.
Πριν από δύο χρόνια άνοιξε με τη γυναίκα του το εστιατόριο La Cosa Política: ακόμη και ανάμεσα στους πελάτες του, τους εργάτες των ράντσων και τους οδηγούς φορτηγών, ο κ.Soriano βλέπει πιθανούς βιβλιόφιλους. Γιαυτό στους τοίχους κρεμάει σελίδες της τοπικής εφημερίδας…
(το πρωτοείδα εδώ, βρήκα λεπτομέρειες και μετέφρασα από εδώ-όπου έχει κι άλλες φωτογραφίες.)
* * * * * * *
