(για τον sal.lo-αντί για Κομφούκιο...)
Αντιγραφή Ι
(από το editorial του CITY2310, του Σπύρου41)
«Πάψτε τα μυξοκλάματα. Τα έντομα, τ΄αστέρια κι οι εραστές οφείλουν κάποτε να σβήνουν (Κομπαγιάσι)».
Αντιγραφή ΙΙ
(από το editorial του LIFO, του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου)
«Ο μεγάλος τεχνίτης των haiku, ο κορυφαίος Κομπαγιάσι Ισσα , έγραψε ένα τρίστιχο στην δύση του 18ου αιώνα που θα ταίριαζε γάντι σ΄αυτά που λέμε σήμερα:
Κατουρώντας στο χιόνι/
Έξω από την πόρτα μου/
Μεγάλη τρύπα ανοίγω.
Να είστε χαρούμενοι, να χαρείτε το χιόνι, τίποτα δεν είναι αυτονόητο, χαρείτε ότι είναι σε απόσταση αφής».
To (one of 100) ORNAMENTAL PAPER PATTERNED AFTER 100 POETS είναι απ αυτό το-θαυμάσιο- site.
* * * * * * *
9 σχόλια:
Χάι!
Σε λίγο θα αρχίσει να βγαίνει στα δελτία ειδήσεων της γιαπωνίας το δελτίον κερασιάς - όπως εδώ βγαίνει δελτίον καιρου. Να ενημερωθεί ο λαός που ανθίζουν κερασιές, να ακολουθήσουν τα βήματα της άνοιξης.
Οι εφημερίδες, κάθε μέρα, θα βάζουν φωτογραφίες με άνθη κερασιάς στο πρωτοσέλιδο. Το πρώτο άνθος θα είναι παντού το πρώτο θέμα. Τα κορίτσια με τα πέταλα στα μαλλιά θα χαμογελούν σεμνά στους φωτογραφους των πρακτορείων. Τα Σαββατοκύριακα οι οικογένειες θα πηγαίνουν εκδρομές εκεί που προβλέπεται να ανθίσουν οι κερασιές. Οι καλοί εργοδότες θα δίνουν άδεια στους εργαζόμενους, κλείνοντας μιά βδομάδα για χάρη της κερασιάς.
Τι λες; Ψαχνουμε να βρουμε γιαπωνεζους ευλογερς που θα κυνηγήσουν κερασιές, να τους κανουμε λινκ εκείνες τις μέρες;
Φοβερή!! να είσαι καλά!!
(εντωμετάξύ κόλησε και ο Kevlarsoul, είδες??)
Μου θύμισες τους "αλήτες του ντάρμα".
Αντιγράφω:
"Ξέρεις τι είναι η ξαφνική επιφώτιση;Κάποιος μαθητής πήγε σ ένα δάσκαλο και απάντησε στο κοάν και ο δάσκαλος τον χτύπησε μ ένα μπαστούνι και τον έριξε από τη βεράντα δέκα πόδια σε μια λακούβα με λάσπη.Ο μαθητής σηκώθηκε και γέλασε. Αργότερα έγινε ο ίδιος δάσκαλος. Δε φωτίστηκε από τις λέξεις, αλλά απ αυτό το δυνατό υγιές σπρώξιμο απ τη βεράντα.
"Ολοι να κυλιστούν στη λάσπη για ν αποδείξουν την κρυστάλινη αλήθεια της συμπόνοιας" σκέφτηκα, αλλά δεν ήμουν έτοιμος ν αρχίσω να διαφημίζω δυνατά τις λέξεις μου...(κλπ κλπ κλπ)
(δε θα ταν υπέροχο να ζούσε ο κέρουακ στις μέρες μας και να χε blog?)
Σε μία άλλη μετάφραση (προφανώς λανθασμένη) το πρώτο χάικου του Ίσσα Κομπαγιάσι που αντιγράφεις λέει:
Μην κλαίτε έντομα
οι εραστές χωρίζονται
ακόμα και ανάμεσα στα αστέρια.
Αλλά η μετάφραση που διάβασα εδώ έχει ένα διαφορετικό νόημα (και διαφορετικά μου αρέσει).
Όπως και νά 'ναι, ευχαριστούμε για την ευκαιρία να διαβάσουμε και τις δύο.
Δηλαδή καλό μου, τι έχει να ζηλέψει το ..ελληνικό χάι κου, αγνώστου; Τη λιτή περιγραφή, το σκοπό, τα ευκόλως εννοούμενα; Μιλώ βέβαια για το:
"Απο την πόρτα σου περνώ
βήχω και ξεροβήχω,
αν δεν μ'ανοίξεις να σε δώ,
σου ..κατουρώ τον τοίχο" ;)
Τί έχει να ζηλέψει το πρωί από το απομεσήμερο;
Τίποτα.
Το κάθε ένα είναι στην ώρα του.
Δεν έχουν ζήλιες μεταξύ τους.
Αν μπορούσες να τους αλλάξεις θέση, θά 'ταν παράταιρα και τα δυο.
Χαιρετώ σε, λεμόνι.
Χαιρετίζω επίσης την αφιέρωση. Επιφυλάσσομαι να ανταποδώσω.
Όταν είδα το όνομα Κομπαγιάσι μου ήρθε ένα γηπεδικό σύνθημα στο μυαλό που δεν είναι της παρούσης...
Τελικά απ'ότι κατάλαβα το πήξιμο είναι μία καλή αρχή στον δρόμο για την κατάκτηση της σοφίας... Βέβαια εγώ δεν τα πάω πολύ καλά με τα χαικού γιατί δεν τα καταλαβαίνω τόσο καλά όπως και άλλες τέτοιου είδους θυμοσοφίες... Όπως επίσης με τέτοιο κρύο δεν έχω την τόλμη να βγώ να καtουρήσω μεσ'το κρύο- μην έχουμε και τρεχάματα... Μήπως τελικά να το κάνω Shal.low?
Εις το επανιδείν, μυρωδάτο λεμόνι...
Κατερίνα, τι άπαιχτος συνειρμός ήταν αυτός!
Ανώνυμε/η, δικό σου? Θαυμάσιο!
Sal.lo, πολύ χάρηκα για την επίσκεψή σου, και βέβαια εις το επανιδείν! Όμως από γήπεδα δεν γνωρίζω, μια απλή βλογερ είμαι… πες μου όμως αν θέλεις, μ αρέσει να μαθαίνω..
Πάντως το πήξιμο δεν θα μπορούσε παρά να είναι η αρχή για μια ζωή χωρίς πήξιμο any more..
Και προς θεού, μην βγείς να κατουρήσεις στο κρύο, έτσι το είπε ο ποιητής, είχε έμπνευση, και ούτε χρειάζεται να αλλάξεις όνομα, μπορούμε να είμαστε όσο shallow θέλουμε, δεν χρειάζεται και να το δηλώνουμε...
Είναι δικιές μας οι αλήθειες μας;
Ναι, όσο και ολάκερος κόσμος!
Δημοσίευση σχολίου