στην απέναντι όχθη (II)

Παγίδεψε συνηθισμένες κινήσεις, συνηθισμένων ανθρώπων, σε συνηθισμένες καταστάσεις.
Οι χαρές που έπαιρνε και οι ανακαλύψεις που έκανε καθώς περπατούσε στην πόλη, του έφεραν τα θέματα των φωτογραφιών του.


Είναι μέρες που το να κοιτάς απλά είναι από μόνο του ευτυχία, αισθάνεσαι τόσο πλούσιος που η αγαλίαση φαίνεται σχεδόν υπερβολική και θέλεις να την μοιραστείς...



Γεννήθηκε στο Gentilly στις 14 Απριλίου 1912.
Το 1934 προσλήφθηκε ως φωτογράφος στην Renault, παντρεύτηκε την Pierrete και μετακόμισε στο διαμέρισμα της Montrouge, όπου έμεινε μέχρι το θάνατο του το 1994.

Στην Renault, μέσα στην αυστηρή πειθαρχία και τη μονοτονία της δουλειάς ανακάλυψε τον κόσμο των εργατών, έναν κόσμο αξιοπρέπειας και μοναξιάς , τον οποίο δεν ξέχασε ποτέ, ακόμη και μετά την απόλυσή του το 1939 (λόγω επανειλημμένων καθυστερήσεων), η οποία σήμανε την αρχή της καριέρας του και την είσοδο του στην ωριμότητα.


Η απειθαρχία είναι βιολογική λειτουργία σε μένα, και πρέπει να πω ότι δεν έχασα και πολλές ευκαιρίες για να την εφαρμόσω…

Το μυστικό του ήταν η υπομονή, το να περιμένεις το θαύμα.

Το Παρίσι είναι ένα θέατρο, όπου κλείνεις θέση σπαταλώντας το χρόνο σου. Κι εγώ ακόμη περιμένω.

Αν σας αρέσουν οι φωτογραφίες του, τότε το ομώνυμο βιβλίο από την σειρά Icons της Taschen θα σας ενθουσιάσει πραγματικά.

Francoise Bornet, πρώην ηθοποιός που ισχυρίζεται ότι είναι το μοντέλο της διάσημης φωτογραφίας (περισσότερα εδώ).


* * * * * * *