Σήμερα το πρωί ξύπνησα με την απόφαση να σου γράψω να φροντίσεις να με ξεχάσεις και να με βγάλεις από το πρόγραμμα της ζωής σου.
*
Δεν μπορώ να σε ξεκολλήσω από πάνω μου.
Έχεις γεμίσει όλες τις γωνίες της μοναξιάς μου. Ξέχασε με.
Δεν μπορώ να σε ξεκολλήσω από πάνω μου.
Έχεις γεμίσει όλες τις γωνίες της μοναξιάς μου. Ξέχασε με.
*
Αν εξακολουθήσει αυτή η κατάσταση θα πρέπει να κοιτάξω να βρω έναν οποιονδήποτε τρόπο να ξεχνώ. Φτάνει.
Αν εξακολουθήσει αυτή η κατάσταση θα πρέπει να κοιτάξω να βρω έναν οποιονδήποτε τρόπο να ξεχνώ. Φτάνει.
*
Είναι δύσκολο να φτάσει άνθρωπος σ αυτό το σημείο. Είναι έργο ταπεινοσύνης.
Είναι δύσκολο να φτάσει άνθρωπος σ αυτό το σημείο. Είναι έργο ταπεινοσύνης.
*
Γνώρισα αυτό που γύρευα χρόνια τώρα.
Ο κόπος που μένει, αξίζει τον κόπο.
Γνώρισα αυτό που γύρευα χρόνια τώρα.
Ο κόπος που μένει, αξίζει τον κόπο.
*
Έφτασα να πιστεύω...πως ένας άνθρωπος που ξέρει πως θα πεθάνει, δεν μπορεί να είναι απελπισμένος.
Έφτασα να πιστεύω...πως ένας άνθρωπος που ξέρει πως θα πεθάνει, δεν μπορεί να είναι απελπισμένος.
***
* * * * * * *
8 σχόλια:
Νάξερες πόσες φορές έχω γράψει στο μυαλό μου αυτό το ποιήμα με άλλα λόγια.
Αμ' εγώ????
E τότε κι εγώ. Κι εγώ το έγραψα. Τι δηλαδή εγώ ζαβό είμαι?
Kαλο πασχα σ'ολους τους ποιητες.
Padrazo, Composition Doll, Λαμπρούκο, νόμπελ δίνεται σε αυτούς που τα γράφουν με αυτά ακριβώς τα λόγια.
Οι υπόλοιποι αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια λόγια.
Δεν είναι τόσο το συναίσθημα, όσο τα ακριβή λόγια.
old boy mono epidi kanis den diavaze ta dika mas...
:P
Σωστό κι αυτό :)
Φύγε σ'αγαπάω !
Αν είσαι ο θάνατος ή η αγάπη ποτέ δεν σας ξεχώρισα !
by ellinis
Δημοσίευση σχολίου