Να σου γλείψω τα χέρια, να σου γλείψω τα πόδια,
η αγάπη κερδίζεται με την υποταγή.
Δεν ξέρω πως αντιλαμβάνεσαι εσύ τον έρωτα.
Δεν είναι μόνο μούσκεμα χειλιών,
φυτέματα αγκαλιασμάτων στις μασχάλες,
συσκότιση παραπόνου,
παρηγοριά σπασμών.
Είναι προπάντων επαλήθευση της μοναξιάς μας,
όταν επιχειρούμε να κουρνιάσουμε σε δυσκολοκατάχτητο
κορμί.
(Ντίνος Χριστιανόπουλος)
* * * * * * *
13 σχόλια:
Είναι προπάντων επαλήθευση της μοναξιάς μας,
όταν επιχειρούμε να κουρνιάσουμε σε δυσκολοκατάχτητο
κορμί.
......................
Ο Ερωτας ειναι εφημερη ευτυχια....κραταει λιγο ποναει παρα πολυ...και τελικα παυει να ειναι ερωτας!
νομίζω ότι το μυαλό μου συμφωνεί με τον κωνσταντίνο
η καρδιά μου όμως μου λέει πως η αγάπη και υποταγή δεν είναι τόσο αντίθετες έννοιες όπως νομίζει το μυαλό μου.
δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι λέει ο Χριστιανόπουλος.
αλλά δε με πειράζει. είναι Ποιητής. κι όπως είπε κάποτε ο Χένρυ Μίλερ:
"αν υπάρχει κάτι που αξίζει σ αυτό τον αιώνα των πολέμων και τον καταστροφών, αν υπάρχει μια τελευταία λέξη, αυτή θα την έχουν οι Ποιητές"
φυτέματα αγκαλιασμάτων στις μασχάλες
ο χριστιανόπουλος είναι μία άλλη θεσσαλονίκη
Δεν μπορω να ορισω τον ερωτα σε ενα σχολιο. Εδω εχουν αποτυχει τοσοι και τοσοι - αιωνες τωρα.
Για μενα ο ερωτας ειναι οταν γνωριζεις τις επι8υμιες του συντροφου σου και τις εκπληρωνεις γενναιοδωρα - χωρις να νοιω8εις συμβαση, μειονεξια η δυσφορια.
Η εκπληρωση "ξενων" επι8υμιων μπορει να εκληφ8ει και σαν υποταγη. Αλλα μονο αν ειναι μονομερης. Οταν ειναι αμφιδρομη (εγω κανω οτι 8ελεις και εσυ κανεις οτι 8ελω), δεν ειναι υποταγη.
Ο ερωτας ειναι μονο αμφιδρομος για μενα - αρα δεν μπορει να ειναι υποταγη.
Αχχχ - φιλοσοφιες. Αν με αγγιξει "εκεινη" και ανατριχιασω [*], πανε οι φιλσοφιες περιπατο.
[*] junkie της αφης οπως παντα
Αυτό παντως με το γλύψιμο, αρκούτντως σκανδαλιστικό...
Διαφωνώ λεμονάκι
Ο έρωτας για μένα είναι τρέλλα
καθημερινή
που ξυπνάει την αυγή
και διαπιστώνει
ότι έχασε τα κουμπιά του απο το παντελόνι
αλλά δεν τον νοιάζει
φτάνει να αγκαλιάζει
την καλή του τη χρυσή.
Mε φωναξε κανεις;;; Εδω ειμαι......!!!!!!!
Εξαιρετικό.
Το παρουσιάζει συναίσθημα τόσο εγωκεντρικό, που προσωπικά μου χαλάει το παραμύθι. Ακόμα και αν είναι πολύ κοντά στην αλήθεια.
Ο έρωτας είναι τα ΠΑΝΤΑ.Είναι ο πόνος, το δάκρυ, η χαρά, η ευτυχία...είναι μια πληθώρα συναισθημάτων, που αφήνει γλυκόπρικρες γεύσεις στο στόμα
Τι χαρά, τι παιχνίδι, μα δέστε πόσες διαφορετικές απόψεις...
Ο έρωτας μάλλον είναι ακριβώς έτσι, δηλαδή εντελώς διαφορετικός για τον καθέναν...
Κι όταν καμιά φορά βρίσκουμε αυτό που αισθανθήκαμε, εκφρασμένο με λόγια, τότε αναγνωρίζουμε τον Ποιητή...
Πάνο, νομίζω οτι τον είδα στο δόμο (στο κέντρο, εννοείται), ίσως το καλοκαίρι, δεν είμαι εντελώς σίγουρη όμως...
Πάντως δεν άκουσα-ούτε διάβασα πουθενά οτι δεν ήταν καλά τελευταία...
Ναι, Δέσποινα.
Δημοσίευση σχολίου