Μ αρέσουν πολύ οι νύχτες. Όσο θόρυβο και να έχει ο δρόμος από δίπλα, όσα σκυλιά και να γαυγίζουν, η ησυχία της νύχτας δεν μπορεί να κρυφτεί. Ψάχνω να βρω τα λόγια να περιγράψω αυτό που νιώθω.Μ αρέσει να περπατάω τη νύχτα μέσα στο άδειο σπίτι, να σέρνομαι στα δωμάτια και να απολαμβάνω με τα γυμνά πόδια μου το πάτωμα. Σαν μόλις να τελείωσαν οι Πανελλαδικές και να έχω μπροστά μου μια αιωνιότητα να την κάνω ότι θέλω, σαν να είναι μονίμως Παρασκευή και δε χρειάζομαι άλλο ύπνο, ούτε ξεκούραση. Μόνο ζωή, ανάλαφρη.
Μ αρέσει να περπατάω τη νύχτα έξω στο δρόμο, να ανοίγω τα χέρια σαν να πρόκειται να πετάξω, να χαίρομαι το καλοκαιρινό αεράκι και τις μυρωδιές. Να κάνουμε όλες τις βόλτες του κόσμου μαζί, κουβεντιάζοντας. Σαν είναι δικά μας όλα τα πεζοδρόμια και οι δρόμοι, σαν να είμαστε σε σκηνικό από ταινία του Βέντερς.
Τώρα πάω για ύπνο, αύριο ξημερώνει Παρασκευή.
* * * * * * *
6 σχόλια:
καλή επιτυχία γλυκούλα
και πάντα να βγαίνεις τις νύχτες
να πετάς μές τη νύχτα
Πάντα σαν σε ταινία του Βέντερς να ζείτε, λεμονάκι μου! Φιλιάά
ευχη μου ολοψυχη!
:)
...ξυπόλητη χορεύω με σημαία μου μια φούστα...
θά'πρεπε η ξυπολταρία να θεωρείται ηδονή (!)
Απ' όλες τις ημέρες... η Παρασκευή μ' αρέσει" διασκευάζω το ασματάκι των ...Στρουμφακίων.
"Μα τί είν' αυτά που λέω θεέ μου, θεέ μου..."
Μαζί του όλες οι μέρες, οι ώρες και οι στιγμές έχουν νόημα, περιεχόμενο...
Γλαρένιες αγκαλίτσες
(στην επόμενη βόλτα να με θυμηθείς!)
τι όμορφα λόγια , τι όμορφες σκέψεις , τι όμορφα συναισθήματα..
Δημοσίευση σχολίου