διαφορετικές και ίδιες μαζί.
Θέλω να γράψω για τη χθεσινή μέρα. Αλλά πάλι, δεν θέλω να γράψω τίποτα προσωπικό.
Όμως, ποιος να το ‘λεγε πως η Ελευσίνα είναι τόσο όμορφο μέρος?
Μπορεί να περάσαμε τόσο όμορφα γιατί η μέρα ήταν πανέμορφη από μόνη της, δεν ήθελε και πολλή προσπάθεια για να νιώσει κανείς καλά: ο ήλιος ήταν ανοιξιάτικος, οι σκιές δυνατές, η θάλασσα πιο μπλε από καλοκαιρινή.
Μπορεί πάλι να ήταν που από αργά το πρωί μέχρι νωρίς το απόγευμα, ανάμεσα στον καφέ δίπλα στο κύμα και στο φαγητό δίπλα «στα αρχαία», παίξαμε τους εαυτούς μας, στη σκηνή της δικής μας ζωής.
Χθες λοιπόν, δεν πήγαμε σε παράσταση με τις «φίλες μου του θεάτρου». Πήγαμε «για καφέ».
* * * * * * *
10 σχόλια:
Λεμονάκι μου, δεν θα μπορούσε καμιά από τις άλλες δυο να το περιγράψει πιο καλά! Να το ξανακάνουμε! ;)
Σεν ζηελύεω, δεν ζηλεύω, δεν ζηλεύω....ας όψονται τα άτιμα τα έπιπλα!
Να σαι καλά μου γλύκανες τη μέρα.
Και το χα ανάγκη
δεσποινακι καλημερα,
πολυ ωραια περιγραφη, λυρικη.
χαιρομαι πολυ που εισαι γεματη ευφορια, αλλα λιγο ζηλεψα. πεσ στα κοριτσια αυτα και στον κοσμο του ΙΝΤΕΡΝΕΤ και για μας τις τρεις φιλες,τις πλανευτρες ,μεθυστικες θεσσαλονικιες.
φιλια φθινοπωρινα
σε περιμενουμε
και που ξες! ισως γινετε και παραπανω...
;)
Χμμμ και πρέπει να περάσατε ωραία.
Γειά σου λεμονάκι!
αυτες οι στιγμες ειναι απο τις πιο ομορφες!!
Καλό Φθινόπωρο, γεμάτο τέτοιες όμορφες στιγμές!
καλημερα,
τι εγινε , ηρθε φθινωπορο, δεν θα μασ ταξιδεψεις,
κανενα ρητο?
Αν κρίνω από τις φωτογραφίες, όταν ο καιρός ήταν υπέροχος και το τοποίο ακόμα καλύτερο.
Δημοσίευση σχολίου