24.10.07

καφές και συμπάθεια...


Μα, είναι δυνατόν να προβληματίζομαι τόσο πολύ για όλα? Αγαπημένα μου αντικείμενα? Τι εννοεί η renata ? Όλα όσα κουβαλάω στην τσάντα μου? Αχ, και σήμερα ακριβώς είναι που είπα, ε όχι, φτάνει πια, δε γίνεται να τα κουβαλάω όλα αυτά μαζί μου συνέχεια, δεν κλείνει η τσάντα μου πια, με βαραίνει. Τελείωσε, ή πρέπει να αγοράζω μεγαλύτερες τσάντες ή κάτι να περικόψω, δε γίνεται...

Μα, δε λέει «τι κουβαλάτε συνέχεια μαζί σας απο ανασφάλεια μήπως σας χρειαστεί» (διότι είναι αποδεδειγμένο πως ότι βγάλεις απο την τσάντα σου, εκείνη την ίδια μέρα τυχαίνει να το χρειαστείς, το αναθεματισμένο, κι ας μην το χρησιμοποίησες ποτέ τόσο καιρό που το κουβαλούσες...).

Τέλος πάντων, ξεφεύγω απο το θέμα.

Λοιπόν, τι εννοεί «αγαπημένα μου αντικείμενα»? Τις κούπες μου μήπως? Μα, αυτό ήταν άλλο ποστ, το προηγούμενο, και πως έγινε, πριν καλά καλά αποφασίσω ποιά απ΄όλες είναι η αγαπημένη μου, αν είναι καλύτερα να φωτογραφίσω την πιο αγαπημένη μου μόνη της ή αυτήν που χρησιμοποιώ συνήθως (για να μη σπάσω κατά λάθος την πιο αγαπημένη μου !) ή όλες μαζί, ή άραγε να τις βάλω στη σειρά σαν σε παρέλαση ή καλύτερα τυχαία ανακατεμένες? Καλύτερα να βάλω την αγαπημενη μου μπροστά και τις άλλες γύρω ανάκατες... Και, καλύτερα ας περιμένω να είναι μέρα με ήλιο, να μην κάνω νύχτα τη φωτογράφιση και δε βγει καλά η φωτογραφία... Και τσούπ, πάει, προχωρήσαμε, αλλάξαμε θέμα, κι εσύ κάθεσαι και σκέφτεσαι ακόμη, και χάνεις και το πριν και το μετά...

Πάμε παρακάτω.

Αγαπημένα μου τι εννοεί τελικά? Αυτά που κουβαλάω στην τσάντα μου-τα πιο απαραίτητα? Όχι, αγαπημένα είπαμε, όχι απαραίτητα.

Αυτά που κουβαλάω στο σπίτι μαζί μου απο δωμάτιο σε δωμάτιο? Απο τον υπολογιστή στο κρεβάτι και τανάπαλιν? Μμμ, μάλλον αυτά, κατέληξα, αυτά πρέπει να εννοεί.

Όμως, αν θέλουμε να κυριολεκτίσουμε, εμένα τα ΠΙΟ αγαπημένα μου αντικείμενα είναι μερικά βιβλία. Τι να κάνω, να βάλω στη σειρά τα βιβλία και να τα φωτογραφίσω?

Αφου εγώ θέλω να φωτογραφίσω την κινέζικη κούπα μου... Ή μάλλον, τη χριστουγεννιάτικη, που είναι δώρο της κουμπάρας μου και έχει και καπάκι, και τη χρησιμοποιώ συνέχεια-αν και φοβάμαι μην τη σπάσω, αλλά αποφάσισα πως καλύτερα να τη χρησιμοποιώ κι ας σπάσει (προσέχω όμως) παρά να πεθάνω εγώ κάποια στιγμή και μείνει αυτή ανέπαφη και αχρησιμοποίητη... Α, και γιατί θέλω να έχω όλο το χρόνο χριστούγεννα, το είπαμε αυτό, ε?

Λοιπόν, καταλήξαμε πουθενα?
Ουφφφ...


* * * * * * *

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

κάποιος είχε μια όμορφη μέρα σήμερα. Πολύ μου άρεσε αυτό σου το κείμενο:)

Ανώνυμος είπε...

Κούκλα μου,δεν υπάρχει περιορισμός ούτε κατηγοριοποίηση. Όποια θες εσύ.
Μ' αρέσει όμως που τελικά συνδύασες τα δυο ποστ!
Επίσης μια χαρά βρίσκω που θες να ΄χουμε Χριστούγεννα όλο το χρόνο! :)

Φιλιάά

An-Lu είπε...

Μ αρέσει που οι αγαπημένες σου κούπες είναι σκεπαστές!!!!

Περί κουζίνας και όχι μόνο είπε...

Υπέροχο!
Μήπως να σου πάρω ασορτί πιατάκια φέτος τα Χριστούγεννα να βάζετε το πρωινό σας;
Μου έφτιαξες τη μέρα καλή μας νονά.
Σε φιλώ γλυκά.

ΥΓ. Μου λείπεις

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δηλαδή είσαι κλασική βιβλιόφιλη; Πάντως διείδα μια ευχάριστη διάθεση σήμερα στο άρθρο σου.