ήρεμη σαν το νερό κάτω από τον ήλιο

Aυτό το κείμενο για τη Λισσαβώνα
-του Χαράλαμπου Γιαννακόπουλου-
το είχα διαβάσει στο σαιτ των happy few
λίγο πριν ανακαλύψω τα μπλογκς.
Ήταν η πρώτη μου επαφή με το γεγονός
ότι στο ίντερνετ εκτός απο βλακείες
μπορεί να υπάρξει και λογοτεχνία.
Ήταν μάλλον Οκτώβριος του 2005.
Τον Νοεμβριο-Δεκέμβριο, ανακάλυψα τον Θας.

* Η φωτογραφία
* Σήμερα έβλεπα στον ύπνο μου πως περπατούσα στην Λισσαβώνα αυτού του κειμένου. Κι έψαξα να το βρώ.
Κι ακόμα τώρα, επειδή ο ήλιος έξω είναι δυνατός, η δροσιά μέσα στο σπίτι ευχάριστη, ο αέρας κουνάει τις κουρτίνες κι απο το δρόμο ακούγεται το βουητό της Θηβών-ήσυχο, όπως είναι μόνο τα μεσημέρια των Σαββάτων του καλοκαιριού, εγω μέσα στην κουζίνα είμαι στη Λισσαβώνα.

* * * * * * *