13.6.10

άλγεβρα

Σε μια προσπάθεια να κάνει τους ανθρώπους να κοιτάζονται στα μάτια,
η κυβέρνηση αποφάσισε να επιτρέψει σε κάθε άνθρωπο
ακριβώς εκατόν εξήντα επτά λέξεις τη μέρα.
Όταν χτυπάει το τηλέφωνο, το βάζω στο αυτί μου χωρίς να λέω ορίστε,
στο εστιατόριο δείχνω την κοτόσουπα.

Προσαρμόστηκα καλά στο νέο τρόπο.
Αργά τη νύχτα, τηλεφωνώ στην αγαπημένη μου που είναι μακριά και της λέω με περηφάνεια: χρησιμοποίησα μόνο πενήνταεννέα λέξεις σήμερα, κράτησα τις υπόλοιπες για σένα.
Όταν δεν απαντά, ξέρω ότι έχει ξοδεψει όλες τις δικές της, κι έτσι
ψιθυρίζω αργά "σ' αγαπώ" σαρανταοκτώ φορές και μισή.
Μετά, απλά μένουμε στη γραμμή και ακούει ο ένας την ανάσα του άλλου.

* Jeffrey McDaniel

4 σχόλια:

philos είπε...

Μπράβο σου που το βρήκες και το μετέφρασες και το μοιράστηκες....
Καταπληκτικό! Πολύ τροφή για σκέψη...

Σταυρούλα είπε...

Πολύ ωραίοοο! :)

Ιφιμέδεια είπε...

Ήθελα να σου τα πω από κοντά, αλλά δεν κρατιέμαι θα τα πω εδώ:

είναι θαυμάσιες οι μεταφράσεις που κάνεις τον τελευταίο καιρό, αυτή δε κορυφαία!

Ευχαριστούμε!

Snowball είπε...

Πανέμορφο...