1.7.10

οι καρδιές είναι ατού

Sir John Everett Millais (1829-1896)


Η Ελίζαμπεθ, η Νταιάνα και η Μαίρη, κόρες του Γουόλτερ Άρμστρονγκ Σκωτίας-και-Λονδίνου, ήταν γύρω στα είκοσι όταν τις ζωγράφισε ο Millais.
Η Μαίρη κρατάει τα περισσότερα ατού και κοιτάζει προς τον θεατή: διατυπωμένος έτσι με αβρότητα ο ανταγωνισμός μεταξύ των τριών αδελφών προς ανεύρεση συζύγου!

* * *

Παιδεύτηκα πολύ να πετύχω ένα καθαρό-και-οικονομικό ξενοδοχείο στο Λονδίνο. Νομίζω ότι το πέτυχα τελικά: Castleton Hotel, όπως κοιτάς το χάυντ πάρκ, από την πάνω μεριά του, ακριβώς στη μέση, ένα δρόμο πάνω από το πάρκο (γωνία Sussex Gardens και London street).
Πολύ (ευχάριστα και χρήσιμα) κοντά στο σταθμό Paddington.

Τhe room:



and the view:



4 σχόλια:

Σταυρούλα είπε...

Η Μαίρη ήξερε τι έκανε! :)

Ωραίο δωμάτιο και Λονδρέζικη ηλιόλουστη θέα.Τι άλλο να ζητήσει κανείς? ;)

Marina είπε...

Ωραιο cosy δωμάτιο. Με την απαραίτητη ηλεκτρική τσαγέρα.. και μετά Τέχνη, πρός τέρψη όλων των υπόλοιπων αισθήσεων

Ανώνυμος είπε...

πολύ ωραία όλα αλλά πιο πολύ με εντυπωσίασε το ξενοδοχείο .
ακόμη θυμάμαι το κουίνς χοτέλ ή κάτι τέτοιο με πολύ βασιλικό όνομα τελοσπάντων πολύ ακριβό για τα δικά μου φοιτητικά δεδομένα αλλά και γενικώς νομίζω , ένα θα σου πω δεν σοκαριστήκαμε τόσο με την κουρτίνα (απερίγραπτη) , ούτε με την τουαλέτα (0.50 χ 0.70) όσο με την ποντικοπαγίδα !!! χαχα . Βάζω το ξενοδοχείο σου στους σελιδοδείκτες !!! ασφαλώς!!

Σου άρεσε το Λονδίνο; Εμένα όχι, ήταν πολύ αγχωτικό!

φιλιά και καλό μήνα!
ροξάν

lemon είπε...

Ακριβώς, το Λονδίνο είναι τρελά αγχωτικό, αν δεν είχε τη national gallery νομίζω πως δεν θα ξαναπήγαινα ποτέ.
Όμως, θα ήθελα να μιλήσω για το υπέροχο York, θα μπορούσα να ζήσω για πάντε εκεί!