η τεράστια ομορφιά

Βάζω το La grande bellezza στις ταινίες που θέλω να βλέπω ξανά και ξανά όπως ξανά και ξανά διαβάζουμε ένα αγαπημένο βιβλίο. Όχι (μόνο/τόσο) για την υπόθεση αλλά (κυρίως) για την ατμόσφαιρα, γι΄αυτή την τεράστια ομορφιά που όλο ξεχνάς ότι υπάρχει και ξαναρχίζεις να ζεις, ξανά, πάλι, από την αρχή, όποτε την ξαναβλέπεις.

(Δεν θα σχολιάσω πόσο χάρηκα και ανυπομονώ για τη νέα ταινία του Σορεντίνο.)