Every where I go I see her eyes

Πορτρέτα: Ανθρώπινες διαδρομές
18 κιλά αγάπη (Ami Ankilewitz)
Σκηνοθέτης : Ντάνι Μένκιν

Αφιερωμένο στον Υπέροχο Υπερ-Νομάρχη Λαμπρούκο, που πολύ σωστά διευκρίνησε ότι στα ντοκυμαντέρ το μέγεθος δε παίζει κανένα απολύτως ρόλο.

Ο Αμι ζυγίζει 18 κιλά.
Γεννήθηκε στο Τέξας από Μεξικανή μητέρα και Εβραίο πατέρα, μετακόμισε μαζί τους στο Τελαβίβ γύρω στα 13. Εκεί ζει σήμερα.
Πάσχει από σπάνιας μορφής μυική δυστροφία-τα χέρια και τα πόδια του είναι σαν καλαμάκια
Μικρός ήταν πιο φυσιολογικός, σιγά-σιγά όμως σταμάτησε η ανάπτυξη του σώματός του και η μυική του μάζα σχεδόν μηδενίστηκε. Όμως ο γιατρός που είχε πει στη μητέρα του ότι ο Αμι πιθανόν να φτάσει τα έξι χρόνια, όχι όμως παραπάνω, διαψεύσθηκε παταγωδώς.

Ο Αμι είναι σήμερα 35 χρονών. Εχει τατουάζ και στα δυό του μπράτσα. Για να μπορούν να ακούν την ομιλία του, έχει προσαρμοσμένο ένα μικρόφωνο που καταλήγει μπροστά στο στόμα του-ο ίδιος το ονομάζει Μαντόνα. Του αρέσει να πίνει ουίσκι-με καλαμάκι, να καπνίζει πούρα. Εχει πολλούς φίλους, τα βράδια πηγαίνει μαζί τους στα μπάρ-εκεί εξάλλου γνώρισε και τον σκηνοθέτη του ντοκιμαντέρ με θέμα τη ζωή του.

Ο Αμι μπορεί να κινήσει μόνο ένα δάκτυλο από το αριστερό του χέρι-τίποτε άλλο. Σπούδασε 3d- animator, σχεδιάζει κινούμενα σχέδια.
(Σχεδιάζει γαλάζια πουλιά που πετούν στον ουρανό. Ένα από αυτά συναντά μια κίτρινη θηλυκή, και μαγεύεται…
Τα δύο πουλιά πετούν δίπλα- δίπλα, της χαρίζει σκουλίκια, φιλιούνται…).

Ο Αμι ζει μόνος του, μαζί με μια 21χρονη Ρουμάνα κουκλίτσα, τη Χριστίνα, η οποία τον φροντίζει.
Του κάνει το μπάνιο του στην μπανιέρα και τον σηκώνει σαν μωρό να τον βάλει το κρεβάτι. Όταν τον ρωτάει ποιο μπλουζάκι θέλεις να βάλεις? Αυτός λέει το σέξυ-αυτό με τα μπράτσα έξω...

Ο Αμι είναι ευτυχισμένος γιατί η Χριστίνα τον αγαπάει, τον φιλάει στα χείλη, τον προσέχει, τον σκεπάζει τα βράδια που ανάβουν φωτιές με την παρέα στην αμμουδιά, σπρώχνει το καροτσάκι του δίπλα στην θάλασσα… from here to eternity…
Αλλά η Χριστίνα διευκρινίζει ότι τον αγαπάει σαν φίλο και δεν ξέρει αν θα μπορέσει ποτέ κάτι παραπάνω, και τότε ο Αμι της ζητάει να φύγει, γιατί εκείνος την θέλει ολόκληρη ή καθόλου…
(Το πουλί χτυπάει την πόρτα της αγαπημένης του αλλά την βρίσκει κλειστή.. πετάει τότε μακριά, απεγνωσμένο…).

Ο Αμι ξεσηκώνει τους φίλους του να διασχίσουν την Αμερική (στόχος 1), να συναντήσει το γιατρό που του περιόρισε τις ελπίδες ζωής στα 6 χρόνια (στόχος 2), να επισκευθεί τον αδελφό του, με τον οποίο μάλωσαν πριν χρόνια, όταν αυτός παραπονέθηκε ότι ο Αμι απορρόφησε όλη την προσοχή και την αγάπη της μητέρας τους (στόχος 3) και…να καβαλήσει μια Harley (στόχος 4).
Νοικιάζουν ένα βαν-κι όλοι οι στόχοι επιτυγχάνονται.
Μέσα στο βάν εκτός από τον Αμι και το κολλητό του Ασαφ, είναι επίσης ο σκηνοθέτης-φίλος πια, ο παραγωγός, ο ηχολήπτης και ο κάμεραμαν-μια παρέα τρελόπαιδα-με πιο τρελό το 18κιλο…
Διασχίζουν την Αμερική απ΄ άκρη σ΄ άκρη, στο Γκραν Κάνυον ο Αμι λιποθυμάει από την έλλειψη οξυγόνου αλλά αρνείται να μπει σε νοσοκομείο ή να επιστρέψει στο Ισραήλ. Συνέρχεται.
Το ότι ο Ασαφ τον ταίζει καθημερινά με το κουτάλι, περιμένει γουλιά-γουλιά να πάει κάτω η τροφή, ότι τον σηκώνει σαν μωρό για να τον βολέψει στο ειδικό κάθισμα ή τον ειδικό χώρο του βαν, δεν σας τα αναφέρω, τα θεωρώ προφανή...
Ο Ασάφ ξεκίνησε σαν συγκάτοικος-caregiver του Αμι-πριν τη Χριστίνα, αλλά κατέληξαν φίλοι-αδέλφια.
Ο 87χρονος γιατρός στο Μαιάμι. Ο αδελφός με γυναίκα και παιδιά (και σκύλο) πιο αδύναμος συναισθηματικά από τον Αμι.
Ο Αμι στην κόκκινη Harley με μπαντάνα, γυαλιά και πέτσινο παντελόνι-στο καλαθάκι δίπλα στη μηχανή…πετάει στο φεγγάρι!

(To πουλί πετάει ψηλά στο φεγγάρι, το κατεβάζει, το πάει στο σπίτι της καλής του, το σπρώχνει από την πόρτα-ζορίζεται, και της το χαρίζει. Αυτή λιώνει, ανοίγει την αγκαλιά της, αυτός χαμογελά, κάνει μεταβολή, και συνεχίζει τη ζωή του, μόνος).

Η ταινία ήταν υποψήφια για Οσκαρ, για το Ισραήλ.

* * * * * * *