Να γινόταν, οι άνθρωποι που αγαπάμε να έμπαιναν μέσα σε μια γυάλα, να έμεναν εκεί, για πάντα ήρεμοι και δίχως προβλήματα...
Να γινόταν να τους παίρναμε τα δύσκολα-γιατί εμείς τα αντέχουμε, είναι δοκιμασμένο, να τα ευκολύναμε και να τους τα επιστρέφαμε λειασμένα…
Να γινόταν να κάναμε την καρδιά μας πέτρα, να μην πονούσε όταν οι αγαπημένοι μας είναι σ αυτά τα σταυροδρόμια της ζωής όπου φυσάει, και σε παίρνει και σε σηκώνει…
Να γινόταν αυτό το πνεύμα το άγιο, σήμερα, να τους έδειχνε πως «η αγάπη είναι ο μόνος τρόπος», να προσπεράσεις τα δύσκολα και να πας παραπέρα…
Δεν ξέρω τι να κάνω, δεν υπάρχει και τίποτα που να μπορώ να κάνω, οι αποφάσεις για τη ζωή του καθενός παίρνονται μόνο από τον ίδιο, οι άλλοι είναι μόνο θεατές...
Γέλασα πολύ σήμερα, το πρωί, πολύ, κελαρυστά, από την καρδιά μου. Και δε χτύπησα ξύλο…
Που να ήξερα πως μετά θα ερχόταν και θα ισορροπούσε με την ανησυχία και το βάρος που έχω τώρα-στην καρδιά μου…
* * * * * * *
8 σχόλια:
αχ βρε lemon,καταλαβαίνω τι εννοείς,τόχω νοιώσει κι εγω αυτό,να θές αλλα να μή μπορείς να κάνεις τίποτα...ευχομαι οτι και νάναι να περάσει γρήγορα..να δές τον καιρό αυτές τις μέρες...τη μια βρέχει,την αλλη συννεφιάζει,την αλλη βγαίνει ο ηλιος.Αλλά θάρθει και το ατιμο το καλοκαίρι,που θα πάει...
λεμονακι μου...
το κακο ή το καλο (δεν ξερω...) ειναι οτι ολα υπαρχουν μεσα στην ζωη...
ολα...
φιλι...
Ελπίζω να είναι κάτι περαστικό!
Κι εμείς σταυρώνουμε κι ευχόμαστε όλα να πάνε καλά, λεμονάκι μου! Φιλιάά
Εγώ να ευχηθώ να περάσει, να φύγει μακρυά και να ξαναγελάσεις,να γελάς κελαρυστά ΠΑΝΤΑ.
Καλό σου βράδυ
Να είναι περαστικό εύχομαι και να παλεύεται. Και νά'χεις κι εσύ τη δύναμη να παρασταθείς. Ξέρεις πως είναι τρομερά σημαντικό, βοήθεια μεγάλη και ανεκτίμητη.
περαστικό να είναι και να μην αφήσει σημάδια πίσω του
και να σαι καλά να είσαι εκεί
Εμ ένα χτύπα ξύλο,να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. :)
Κουράγιο
Δημοσίευση σχολίου