-δωμάτια καλοκαιρινά όπου σ'αρέσει να γίνεσαι ένα με τη χλιαρή νύχτα, όπου το φεγγαρόφωτο, καθώς αγγίζει τα μισάνοιχτα πατζούρια, ρίχνει ως τα πόδια του κρεβατιού τη μαγεμένη του σκάλα, όπου κοιμάσαι σχεδόν στην ύπαιθρο, σαν το μελισσοφάγο που τον λικνίζει τ'αεράκι στην άκρη μιάς ακτίνας...
* Μαρσέλ Προύστ, Αναζητώντας το χαμένο χρόνο, τόμος Ι: Απο τη μεριά του Σουάν Ι, μερος Ι: Κομπραί, σελ. 17.
* η φωτογραφία είναι του Steffe.
* * * * * * *
4 σχόλια:
I have another photo of these to angels. It's more of a autumn version. You can see it here:
http://www.flickr.com/photos/steffe/1464209307/
I like them very much in both photos-can not decide which is best!
And, again, so live they look, nothing to do with a grave yard...
Πανέμορφο απόσπασμα. Το δικό σου κομμάτι -του ποστ που λινκάρεις- εξίσου καλό, αν όχι ανώτερο! ;)
Καταφέρνεις επιτυχώς να σκάπτουμε ένδον!
Χάριτες σού οφείλω!
Δημοσίευση σχολίου