Ντόριαν, μην αυταπατάσαι. Η ζωή δεν κυβερνιέται από τη θέληση ή από τις προθέσεις.Η ζωή είναι θέμα νεύρων και ινών, και αργά αναπτυσσόμενων κυττάρων μέσα στα οποία κρύβεται η σκέψη, κι όπου το πάθος έχει ακουμπήσει τα όνειρά του.
Μπορεί ν'αγαπάς την ασφάλεια και να νομίζεις πως είσαι δυνατός.
Μα, ένας τυχαίος τόνος χρώματος σ' ένα δωμάτιο ή σ' έναν πρωινό ουρανό, ένα κάποιο άρωμα που είχες κάποτε αγαπήσει και που φέρνει διακριτικές αναμνήσεις σου μαζί του, μια γραμμή από ένα ξεχασμένο ποίημα που κάποτε είχες ξανασυναντήσει, μια μελωδία από ένα κομμάτι μουσικής που είχες σταματησει να παίζεις -στο λέω Ντόριαν, είναι απ'αυτά τα πράγματα, που εξαρτώνται οι ζωές μας.
* Από το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι, του Oscar Wilde
* A Good Book by Marchetti Lucovico
8 σχόλια:
It’s our point of view we want to change – the way we look at things. Most of the time we ‘re seeing a mirage.
Ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς της πορείας μας προς την ωριμότητα είναι, η αποταύτιση του αντικειμένου της παρατήρησης, από τον παρατηρητή. Είναι αδύνατο να ‘κάνουμε’ έναν άλλο άνθρωπο να πραγματοποιήσει αυτή την αποταύτιση, αν δεν το θέλει ο ίδιος/α και αν δεν έχει έρθει η ώρα του να γίνει. Μόνο μετά από αυτή την αποταύτιση, αυτός/ή, θα μπορέσει να αντιληφθεί ρεαλιστικά την πραγματικότητα απέναντι και γύρω του/της και να συνάψει μια διαλεκτική σχέση μαζί της, έτσι, ώστε να προχωρήσει προς υψηλότερα επίπεδα ωριμότητας.
Πόσο γεμάτο κείμενο και πόσο αληθινό!
Καλημέρα από Θεσσαλονίκη!
Είναι άλλο πράγμα το τι επιθυμούμε και άλλο πράγμα τα μέσα που χρησιμοποιούμε για να το δικαιολογήσουμε.
Η ύπαρξη ή μη ύπαρξη συντρόφου στη ζωή μας και η ποιότητα της σχέσης μας μαζί του δείχνει το βαθμό ωριμότητάς μας.
Οι περισσότερες από εμάς είμαστε παντρεμένες. Πόσο ποιοτική και υποφερτή είναι η σχέση μας με τους συζύγους μας; Από τις χωρισμένες και τις ανύπαντρες μιας κάποιας ηλικίας, πόσες απολαμβάνουμε ποιοτικές σχέσεις με το έτερο φύλο;
Κακά τα ψέματα. Αποτύχαμε. Κατάπιαμε τα κλισέ και ενδώσαμε στην διάχυτη αήθεια της εποχής μας και χάσαμε την ουσία της σχέσης με του άντρες.
Και απομείναμε μονάχες και ακάλυπτες. Παντρεμένες και ανύπαντρες.
πόσο ευφυής
πόσο ευαισθητος
ποσο διεισδυτικος
πόσο ωραία "κακός"
απόσπασμα, πίνακας αλλά κυρίως ο τίτλος σας, μεσα στην καρδια με "χτύπησε"
:)
ti oraios pinakas , thelo na peraso apo mesa mia volta.
siggnomi gia ta grammata :)
roxanne
Κορίτσια,
Όσες από εμάς καταφέραμε να αντισταθούμε στον καλιακουδισμό μας, πρώτες εμείς βγήκαμε κερδισμένες εξασφαλίζοντας μια καλή σχέση με τον σύντροφό μας.
Το κόστος του καλιακουδισμού, παρά την απόλαυση που μας παρέχει, μακροπρόθεσμα είναι δυσβάστακτο.
Είναι καλύτερα οι άντρες μας να έχουν όμορφα μακριά μαλλιά, παρά να του τα κόβουμε κοντά και άχαρα. Θα στεκόμαστε στο πλευρό ενός δυνατού και κομψού άντρα.
Έτσι είναι καλύτερα.
Ο πίνακας υπέροχος.
Και το απόσπασμα αυτό, πόσο σωστό είναι... Μπορεί να καθορίσει τις επιλογές μας, την ζωή μας ολόκληρη κάτι τόσο απλό, κάτι αμελητέο που όμως να κάνει το "κλικ" σε μια δεδομένη στιγμή και ν'αλλάξουν όλα.
Όλες μας γνωρίζουμε ότι γενικά οι άνθρωποι έχουμε προτιμήσει να ζούμε μέσα στην αναλήθεια του κόσμου του καταναλωτισμού και του εγωισμού. Η ζωή μας, από την ώρα που ξυπνάμε το πρωί μέχρι το βράδυ που θα κοιμηθούμε, είναι, τίποτα άλλο από τις επιθυμίες μας, υπερεπιβεβλημένες πάνω στην αντικειμενική πραγματικότητα. Κάνουμε τα στραβά μάτια μπροστά σε ό,τι είναι σωστό και αληθινό, για να γίνει το δικό μας καπρίτσιο. Έτσι, είναι, όποιος παρακάνει τα στραβά μάτια, στο τέλος στραβώνεται. Αντί να δούμε τα πράγματα όπως έχουν, βλέπουμε τις σκιές των ιδεών που κολυμπάνε στο μυαλό μας. Ζωή να σου πετύχει αδερφές μου. Δέστε ποιες κατέληξαν να είναι οι ζωές των γυναικών. Δέστε ποια είναι η θέση μας στην κοινωνία, έτσι που έγινε και με δική μας ευθύνη.
Όσον αφορά το δικό μας φύλο, η ρίζα του προβλήματος, κατά την ταπεινή μου άποψη είναι ότι αρνούμαστε, μέσα σε αυτό το μεγάλο κουτί του κόσμου, να παίξουμε το ρόλο που ταιριάζει στο ότι είμαστε γυναίκες. Θέλουμε να έχουμε το πάνω χέρι πάντα και παντού. Γιατί; Επειδή το μπορούμε. Και επειδή ευχαριστεί τον εγωισμό μας. Από εκεί ξεκινάνε όλα τα στραβά.
Αν κοιτάξουμε βαθύτερα στην καρδιά μας θα δούμε τι είναι εκείνο που πραγματικά χρειαζόμαστε και που θα έκανε ευτυχισμένες και εμάς και όλους τους γύρω μας.
Αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας θα δούμε ένα κόσμο να παραληρεί μέσα σε ένα κοινωνικό κυκεώνα προβλημάτων τα οποία δημιούργησε η κακία και η μοχθηρία των ανθρώπων. Πόσα παιδιά πεθαίνουν της πείνας. Πόσοι πόλεμοι. Πόσα εγκλήματα, φτώχια, ασυνεννοησία.
Έχουμε μεγάλη ευθύνη για όλα αυτά και εμείς οι γυναίκες. Πρέπει να καθαρίσουμε τις καρδιές και τα μυαλά μας από τα δηλητήρια της κακίας και του εγωισμού. Γιατί εμείς είμαστε που κρατάμε όρθια τα σπίτια μας και την κοινωνία ολόκληρη. Αν εμείς βλέπουμε μέσα από σκιές, τα πάντα αποσυναρμολογούνται.
Φυσικά, μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε όπως ζούμε. Αν νομίζουμε ότι αυτό θέλουμε.
Δημοσίευση σχολίου