Μιλάω στα δέντρα περσικά

O Φερεϊντούν Φαριάντ γεννήθηκε το 1949 στην Χοραμασάρ της Περσίας, από φτωχή οικογένεια. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες σπούδασε κοινωνικές επιστήμες και συγκριτική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης.
Στην Ελλάδα, σπούδασε αρχαία και νέα ελληνικά.
(από εδώ)

Γιατί, γιατί, γιατί να πεθαίνουν αυτοί οι άνθρωποι;

Πάνε εικοσιένα χρόνια που ο Φερεϊντούν Φαριάντ ζει στην Ελλάδα. Όμως η χορήγηση της ελληνικής υπηκόοτητας στον Πέρση ποιητή, δεν δόθηκε με την ίδια ευκολία που δόθηκε σε Τσετσένους και Γεωργιανούς «ψηφοφόρους» ή σε αθλητές που είχαν «Ελληνίδα προγιαγιά».
Επιστρέφοντας από ολιγοήμερες διακοπές, βρήκε στο σπίτι του μήνυμα να επισκεφθεί το μέγαρο της Αστυνομίας, στη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Εκεί τον ενημέρωσαν ότι μπορεί να υποβάλει αίτηση ανανέωσης της άδειας παραμονής στη χώρας μας, ώστε να μπορεί να στηρίξει και τυπικά το αίτημά του για απόκτηση της ελληνικής υπηκοότητας.
(ΓΡ.Ρ. – Ελευθεροτυπία, 16/8/99)
(από εδώ, όπου υπάρχουν και αποσπάσματα από ποιήματά του)

Τώρα, πάει. Και μην ακούσω πως άφησε κληρονομιά τα ποιήματά του. Τα άφησε, ναι. Αλλά στο παρασκήνιο (*), που ψάχνω τόση ώρα αλλά δεν κατάφερα να βρω λινκ παρά μόνο αυτό, στο παρασκήνιο λοιπόν εκείνο του 2006 έμαθα πρώτη φορά για την ύπαρξη του. Και πώς να ξεχάσω τα μάτια του, τον ήρεμο τρόπο του, τα υπέροχα ελληνικά του; Πώς να ξεχάσω την απάντησή του όταν τον ρώτησαν αν έχει κάποια σχέση ή αν θα ήθελε να έχει;
Άραγε είχε κάποιον να τον συντροφεύει, να τον φροντίζει, να του κρατάει το χέρι τον καιρό της αρρώστιας του;

(*) Η εκπομπή Παρασκήνιο της κρατικής τηλεόρασης ΕΤ1, την Τετάρτη 22/03/2006, ήταν αφιερωμένη στον ποιητή και είχε τίτλο Φερεϊντούν Φαριάντ, ουρανός χωρίς διαβατήριο

* * * * *

Αντιγράφω από το ταξιδεύοντας στην Ελλάδα με ξένους λογοτέχνες

Μιλάω στα δέντρα περσικά
Εγώ είμαι ξένος.
Μιλάω στα δέντρα περσικά.
Τα δέντρα μού αποκρίνονται.
Μέσα σ' αυτή τη συγγένεια
δεν είμαι ξένος

την γλώσσα της ποίησης την έμαθα
απ' τ' άστρα, απ' τα πουλιά, απ' τα φύλλα
κι απ' τους πλανόδιους τροχιστές.

Καλύπτω τις τρύπες
με φεγγάρι, με ποιήματα
ή με τα φιλιά σου.

Όλα μου τα ταξίδια εσύ.
Όλες μου οι θάλασσες εσύ.
Όλα μου τα ναυάγια εσύ.
Όταν σε συλλογιέμαι
ένας άνεμος με παίρνει
μαζί με το κρεβάτι μου
χωρίς πυξίδα, χωρίς τιμόνι, χωρίς πανί.

Φερεϊντούν Φαριάντ