4.10.10
such a shake
It was all gone now, I remembered, getting up from the fire. It was not for me to muse over bygones, but to act with a cheerful spirit and a grateful heart. So I said to myself, "Esther, Esther, Esther! Duty, my dear!" and gave my little basket of housekeeping keys such a shake, that they sounded like little bells, and rang me hopefully to bed.
Υπέροχο, υπέροχο αγγλικό τοπίο...
Και το κείμενο είναι από το επίσης υπέροχο, υπέροχο Bleak House του Ντίκενς.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Η σωτήρια ρουτίνα! ;)
Εξαιρετικά και τα δυο, τοπίο και απόσπασμα!
Δημοσίευση σχολίου