Τα -αντικειμενικά μιλώντας- είκοσι καλύτερα βιβλία που υπάρχουν στο (*) σύμπαν είναι
εκείνα
που για να τα πιάσω στα χέρια μου σκαρφάλωσα σαν τη μαιμού στη
βιβλιοθήκη των γονιών μου, που τα φύλλα τους ήταν κίτρινα και τραχιά και
μύριζαν. Εκείνα που τα έκρυβα όταν άκουγα τα κλειδιά στην πόρτα, γιατί
"πάλι διαβάζεις;". Εκείνα -τα άρλεκιν, ναι, και τα μπελ, που διάβασα
ξαπλωμένη τα καλοκαίρια σ'έναν παλιό καφέ δερμάτινο καναπέ στη βεράντα
ενός σπιτιού ασοβάτιστου με τοίχους από τούβλα. Εκείνα που με
συντρόφεψαν στα λεωφορεία, στα τραίνα, στα ταξίδια. Εκείνα που, όταν
πνιγόμουν, άπλωσα το χέρι και τα άνοιξα, και σώθηκα, με τις ιστορίες
τους, από το μυαλό μου.
Η Maeve Bincy και ο Τσίρκας, ο Σεφέρης και ο Peter Tremayne, ο
Εμπειρίκος και η Ευγενία Φακίνου. Κάθε όνομα φέρνει στη μνήμη έναν
τίτλο, κάθε τίτλος -πριν από το περιεχόμενο- φέρνει στο νου στιγμές
-όμορφες- της ζωής μου. Η ζωή μου, ναι, είναι μια βιβλιοθήκη. Ότι έζησα
είναι συνδεδεμένο με μιαν υπόθεση, μια ιστορία, ένα βιβλίο.
(*) δικό μου
-επειδή η ανάγνωση δεν χωράει σε λίστες-
Ζήτω οι λίστες που δεν υπάρχουν. Που τις αφήνεις στη μέση και πιάνεις την ανάγνωση.
Να μια λίστα:
Aλεξανδρινό Kουαρτέτο του Λώρενς Ντάρρελλ (4 βιβλία σε μετάφραση Αιμίλιου Χουρμούζιου)
Ακυβέρνητες Πολιτείες του Στρατή Τσίρκα (3 βιβλία)
Τι γυρεύω εδώ του Bruce Chatwin
Μέρες Ε του Γιώργου Σεφέρη (αλλά και όλες οι Μέρες, και τα 7 βιβλία)
Το έβδομο ρούχο της Ευγενίας Φακίνου (αλλά και το Για να δει τη θάλασσα, και το Οδυσσέας και Μπλουζ, και Το τραίνο των Νεφών. Και Η Μεγάλη Πράσινη-φυσικά.)
Ένα μωβ ταξί του Μισέλ Ντεόν
Αιχμάλωτος του Λίκνου του Κριστιάν Μπομπέν (αυτό έπρεπε να το βάλω πρώτο-μάλλον. Δεν έχω διαβάσει βιβλίο περισσότερες φορές απ'αυτό. Ούτε ποτέ έχω χαρίσει τόσες φορές ξανά το ίδιο βιβλίο.)
του Ζαν Κλώντ Ιζζό
Ο πρώτος άνθρωπος του Αλμπέρ Καμύ (χμ, μήπως Αυτό έπρεπε να βάλω πρώτο;)
Ένας ευτυχισμένος θάνατος του Αλμπερ Καμύ (ε ναι, θα βάλω δύο βιβλία του ιδίου στην ίδια λίστα)
Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα του Αντόνιο Ταμπούκι
Ο φύλακας στη σίκαλη του J.D.Salinger
Το ακριβό φαρμάκι της Mary Webb
Η αίθουσα του θρόνου του Τάσου Αθανασιάδη (και οι Φρουροί της Αχαίας, και τα Παιδιά της Νιόβης)
Η εξόριστη της Περλ Μπάκ (και όλη, όλη η Περλ Μπακ, που μου γνώρισε την Κίνα και δημιούργησε έτσι ένα νησί απόλαυσης στη ζωή μου)
Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο του Μαρσέλ Προυστ (γιατί Κι αυτός περνούσε την ώρα του χαζεύοντας τις αχτίδες του ήλιου να φωτίζουν τους κόκκους της σκόνης μέσα στο υπνοδωμάτιο)
Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας του Γκαμπριελ Γκαρσία Μάρκες
Οι Maytrees της Annie Dillard
όλα τα βιβλία της Maeve Binchy
ο Ρόμπερτ Βάλσερ
ο Βικέλας
ο Μεγάλος Ανατολικός του Αντρέα Εμπειρίκου
οι ιστορίες με την Αδελφή Φιντέλμα του Peter Tremayne
στου Χατζηφράγκου του Κοσμά Πολίτη
η Μεθυσμένη Πολιτεία του Σωτήρη Πατατζή
τα ποιήματα της Μάτσης Χατζηλαζάρου
ένας καταιγισμός, βιβλία, βιβλία
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Ο τίτλος να μου γράφεις, έστω και βαδίζοντας προέρχεται από το βιβλίο του Δ.Π.Παπαδίτσα, Επιστολές στον Ε. Χ. Γονατά 1960-1965
Ποια είναι τα δύο βιβλία που θα παίρνατε μαζί σας σ'ένα έρημο νησί;
Ποιο βιβλίο θα σώζατε αν καιγόταν το σπίτι σας;
Ποιο βιβλίο διαβάσατε εκατό χιλιάδες διακόσιες εικοσιτέσσερις φορές;
Ποια βιβλία έρχονται στο μυαλό σας όταν σκέφτεστε α, τα βιβλία μου;
Τέτοιες σημαντικές ερωτήσεις. Με απαντήσεις άλλες κάθε φορά.
Γιατί τα καλύτερα βιβλία είναι αυτά που όταν τα διαβάσαμε μας θεράπευσαν. Που μπορεί σε κάποια άλλη στιγμή της ζωής μας να μας φανούν αδιάφορα. Ή μπορεί πάλι, κάθε φορά που τα ανοίγουμε να μένουμε το ίδιο άναυδοι-από την απόλαυση, όπως την πρώτη φορά.
Τα πράγματα είναι πολύ πολύπλοκα.
Τα πράγματα είναι απλά. Ανοίγεις ένα βιβλίο και διαβάζεις.
***
Συμμετοχή σε δι-ιστολογικό αφιέρωμα με τίτλο “Η ανάγνωση δεν χωράει σε λίστες”. Συμμετέχουν ακόμα:
Αναγεννημένη
Kizilkum
Rubies & Clouds – ΑΝΩΝΥΜΟΣ
Rubies & Clouds – Nefosis
Rubies & Clouds – RoubinakiM
Το Ιστολόγιο του Ερυθρού Καγκουρώ
Σημειωματάριο
Ο ήχος του Ανέμου
kospanti
Ο Βιβλιοθηκάριος
Τσαλαπετεινός
Γιώργος Μπουλακακης
Κυνοκέφαλοι
Ιφιμέδεια
