Έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα
έρχεται μπόρα και παγωνιά
Στα πόδια μας ζεστή μια θερμοφόρα
κόκκινη κουβέρτα και παλιά περιοδικά
Και στο γραμμόφωνο ο δίσκος που μ' αρέσει
Όλα έχουν τελειώσει κι είν' αργά
Στην πολυθρόνα και για τους δυο μας έχει θέση
Κλείσε τις κουρτίνες και πάρε με αγκαλιά
Σάμπως μέσα σε βουβή ταινία,
μια πολιτεία χοροπηδά
Δρόμοι, ανθρωπάκια και γραφεία,
πολυκατοικίες και κουρσάκια ιδιωτικά
Πόσο πολύ έχει αλλάξει αυτή η πόλη.
Βάλε τη τσαγιέρα στη φωτιά
Η νύχτα έρχεται, η μπόρα δυναμώνει
κι όλα είναι χαμένα και προπολεμικα
Τα παιδιά μεγάλωσαν και πάνε.
Τι ώρα να 'ναι και ποιος χτυπά
Στους δρόμους στρατιώτες τραγουδάνε.
Κλείδωσε την πόρτα και στάσου στη σκιά
Στα καταφύγια βουβά και τρομαγμένα
κι έξω οι σειρήνες σαν μωρά
Σβήσε τα φώτα, μην ανοίγεις σε κανένα.
Κλείσε τις κουρτίνες και πάρε με αγκαλιά
* * * * * * *
21 σχόλια:
Ωραίο τραγούδι...Μου πάει κιόλας...
Ξέρεις ποια ήταν η απάντηση;
Τί έγινε μετά;
Τί είπαν, τί σκέφτηκαν,
που βρέθηκαν, μόλις αγκαλιάστηκαν;
Σα να μπήκαν στη ντουλάπα,
σα να φορέσαν τα δαχτυλίδια,
σα να τους κάλεσε θεία βοή:
Κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ
κάτι μυστικό.
Κάτι πλούσιο και παράξενο
σαν τοπίο του βυθού.
Ανθισμένες κερασιές
κι απόγευμα ζεστό
και πολύτιμο χορτάρι, ναι,
για ν' αποκοιμηθώ.
Άμαξάκια κάτασπρα φεύγουν απαλά
και μας φέρνουνε σ' εσένανε,
στα μέρη τα παλιά.
Στο γαλάζιο θρόνο σου,
χρυσό μανδύα φοράς
και σε δυο λιοντάρια ήμερα
τα πόδια σου ακουμπάς.
Τόσα χρόνια πάλευα
μόνος στα τυφλά
και ταξίδεψα, κι αρώστησα
και πέρασα πολλά.
Τώρα όμως πλάι σου και πάλι περπατώ,
μεσ' στα χρώματα του κήπου σου
και δίπλα στο νερό.
Άμαξάκια κάτασπρα φεύγουν απαλά
και μας φέρνουνε σε 'σένανε
στα μέρη τα παλιά.
Κοντά μου φωσφορίζοντας
σκύβεις και με φιλάς
για τη νύχτα με σκεπάζεις ναι
και με παρηγοράς.
"...Όλα έχουν τελειώσει κι είν' αργά..."
Πολύ όμορφο.
Και κατα παράξενο τρόπο μπήκα από το bora-bora της Doras και με στέλνεις ξανά εκεί.
Φιλικά
Δημήτρης.
εγώ μάλλον είμαι λίγο ακαλλιέργητη και αμόρφωτη αλλά επειδή είμαι και θρασύς θα διατυπώσω σθεναρά την άποψή μου. Πανέμορφη οικειότητα εικόνων αλλά πρωκτική ομοιοκαταληξία (ε;)
"Στην πολυθρόνα και για τους δυο μας έχει θέση
Κλείσε τις κουρτίνες και πάρε με αγκαλιά"
Κοίτα, τώρα, να δεις.... Κάτι τέτοιο έγραψα σήμερα σε ένα φίλο, ότι κάτι τέτοιο μου έχει λείψει, δηλαδή...
Και ηχητική συνοδεία πατρακαλώ. Έλα πάμε όλοι μαζί...
Θυμάσαι άραγε να υπήρξε Μάιος στη Θεσ/κη που να μην βρέχει κάθε απόγευμα;;
Όσο πίσω κι αν γυρίσω τη σκέψη μου,φοιτήτρια,γυρνούσαμε από το κτήμα του Καραγκιόζη με άλλες φίλες,όπου είχαμε πάει για μπάνιο...βροχή.
Χτες είχα βγει βόλτα με το γιό μου,άρχισαν οι ψιχάλες,μπήκαμε στο namaste,στο μπίτ παζάρ,καφέ εγώ,πορτοκαλάδα αυτός,περιμέναμε να σταματήσει..
Όταν φύγαμε,αλάξαμε ρόλους,έγινα εγώ το παιδί....περπατούσαμε κάτω από δέντρα,δεν έβρεχε πια...κούνησα ενα κλωνάρι δέντρου και γελούσα με την απορία του μικρού,-μα δεν σταμάτησε η βροχή;;;-εγώ η σαδίστρια μάνα...που...΄"δεν ξέρω τί να παίξω στα παιδιά..." όμορφο κι αυτό το τραγουδάκι ε;
:)
Καλημέρα
"..πως να κρυφτεις απ' τα παιδια
ετσι κι αλλιως τα ξερουν ολα.."
Τι καλά λεμονάκι, απ'τα αγαπημένα μου.
Καλημέρα :-)
Δεν νιώθεις άλλος άνθρωπος μόλις σταματά η βροχή και ξαναβγαίνει ο ήλιος;
Σαν να ξεπλύθηκαν όλα τα κακά από πάνω μας και κύλισαν στους βρώμικους υπόνομους και παρασύρθηκαν μέσα στον ακόμη πιό βρώμικο Θερμαϊκό.
Και μεις καθαροί και χαμογελαστοί σαν μικρά παιδιά που βγήκαν μόλις από το μπάνιο, να κυττάμε γύρω γύρω τον ουρανό, μήπως και δεν έφυγε τελείως η βροχή, μήπως κανένα ξεχασμένο σύννεφο ρίξει τις τελευταίες του ψιχάλες και ξεπλύνει και το τελευταίο ίχνος ενοχής από πάνω μας.
Απορώ πάντως που ανακάτεψες τη μπόρα με τη Μπόρα-Μπόρα :)
Anonymous - Μετά;;;;
ASPA FOREVER
(Λεμονάκι, να κάτι για το οποίο ο Νιόνιος αξίζει να γίνει πρότυπο Σ;)))))))
Μία η άνοιξη, ένα το σύννεφο...
ας σταματήσουν οι βορχές επιτέλους!
τι όμορφο που μου μου το θύμισες!
Λεμονίτσα μου;Καλημέρα!:)
Σβήσε τα φώτα, μην ανοίγεις σε κανένα.
Κλείσε τις κουρτίνες και πάρε με αγκαλιά
Υπέροχο κομμάτι...
Καλησπέρα
η πρώτη μου επίσκεψη , συνέπεσαι με αγαπημένους στοίχους ... αισθάνομαι πολύ τυχερός..
εγώ απλά να πω ότι το τραγούδι αυτό δεν το ήξερα... (εδώ προσπαθώ να αποφύγω τα γιαούρτια και τις ντομάτες... καλά ντε! Ντεν μένω στο Ελλάντα εγκώ!) και σ'ευχαριστώ που το έκανες ποστ.
"και νυν και αεί σημαίνει"
άκουσα στο ράδιο προχτές τη διασκευή του στο once in a lifetime των talking heads.
εκει που το τραγούδι λέει 'same as it ever was', ακούγεται από πίσω η αγγλικούρα και μπροστά βγαίνει ο σαβόπουλος και λέει αυτό το "και νυν και αει σημαίνει"
τι να πει κανείς? είναι απλά πολύ σπουδαίος
καλημέρα
Νονά; Νονά; ΝΟΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ;;;
Καλησπέρα λεμονάκι
Ωραίο το τραγουδάκι σου . Ακόμα πιό ωραία η αίσθηση μιάς ζεστής αγκαλιάς .
Ελπίζω να είσαι καλά .
Λεμονανθέ μας, ποιητικέ και πανέμορφε,
που έχεις την τέχνη, στου χειμώνες της καρδιάς μας να φέρνεις συνεχώς τα αρώματα της άνοιξης!
Με πολλή αγάπη
Παράγραφος
Δημοσίευση σχολίου