9.7.06

λογισμοί ηδονής...


Υπάρχουν χέρια που μοιάζουνε με άνθη
τα δάχτυλά τους ψαύουν κι ευωδιάζουν..


(οι στίχοι του κυρίου Εμπειρίκου-περίπου,
το γλυπτό του κυρίου Canova-εντελώς,
μα
τα χέρια δικά μας και δικά μας.
Ωραία.)



* * * * * * *

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μου θύμισες το τετράστιχο του Καβάφη:

Ηδονή

Χαρά και μύρο της ζωής μου η μνήμη των ωρών
που ηύρα και που κράτηξα την ηδονή ως την ήθελα.
Χαρά και μύρο της ζωής μου εμένα, που αποστράφηκα
την κάθε απόλαυσιν ερώτων της ρουτίνας.

GLOBAL είπε...

να να πιάσε μια αχτίδα Λεμονιά!!!!!

:-)

Ανώνυμος είπε...

τέλεια η φωτοφραφια....

φανταζομαι.... τα χερια μου.... τα χερια του...... που εχουν καποιες μερες να με αγγιξουν ...... μελαγχολησα παλι λεμονακι μου.... μου λειπει..... πολυ.....

αντε να γυρισει......

γιατι να υπαρχει η αποσταση?

τι ασχημη λεξη και τι ασχημο συναισθημα, ε?????



το ηξερες οτι ο ερωτας ειναι βασανιστικος ? εγω χθες το ανακαλυψα και δεν θα το πιστεψεις αλλα δεν μπορω να το αντιμετωπισω και αυτο.......

καλημερες πολλες και να χαμογελας... μη σε ριχνει τιποτα (εκτος απο τον ερωτα)

Кроткая είπε...

Μου θύμισες δυο φιλιά: το γλυπτό του Ροντέν και το ζωγραφιστό του Μούνχ!

Καλημερούδια!

maika είπε...

..opos panda monadiko ki afto to post sou!!! Polla filia apo tin egina! efxaristo gia to potisma...

An-Lu είπε...

Πανέμορφα και αισθησιακά....

Ανώνυμος είπε...

Για αυτά τα άνθη θα πρέπει στο αυτί να ψιθυρίσουμε:
Τα χέρια σου, πλεμένα στο λαιμό μου γύρου,
μου φανερώσανε την έννοια του απείρου.

Γλαύκος Αλιθέρσης (Η βαθύτερη γνώση)

Υ.Γ.
Μήπως πρέπει να βρεις άλλη μαργαρίτα να βάλεις στο προφίλ σου;
Ή κανένα άλλο άνθος;

Aphrodite είπε...

Iιιιιιι! Βαθειά ανάσα, δέος με θόρυβο...

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!

BREATH-TAKING, HEART-STOPPING, POETRY IN MOTION!

Για να με πιάνει εμένα το αγγλικό μου, χτύπησες φλέβα!!!

Memento aka a moment in life είπε...

καλο καλοκαιρι λεμονια μου... εσυ που εισαι και κοντα περνα απο τα Ψακουδια να σε κερασω κανα ουζακι και μεζεδακια!!!

Ιφιμέδεια είπε...

Εξαιρετικό! Τι θαυμάσιο έργο!

Σταυρούλα είπε...

Όμορφα και τα δυο: γλυπτό και ποίημα. Όμορφα είναι όταν συναντιούνται τα χέρια κι οι καρδιές! Καλημέρα, λεμονάκι!