7.12.06

Τι καλά, τι καλά, άρχισε να Χριστουγεννιάζει…!!!


Μ΄ αρέσουν πολύ τα χριστούγεννα, πάρα πολύ. Αν ήταν δυνατόν, θα τα γιόρταζα όλο το χρόνο. Που τα γιορτάζω δηλαδή, αν λάβει κανείς υπόψη ότι έχω δύο γατάκια με κόκκινα κασκόλ, αγκαλιασμένα, σε μια κούνια κάτω από την επιγραφή «merry christmas» κρεμασμένα στον τοίχο όλο το χρόνο, και παραδίπλα μερικές μπαλίτσες με χριστουγεννιάτικες σκηνές-απ΄ αυτές που τις κουνάς και τα χιονάκια στροβιλίζονται μέσα στο νερό τόσο αργά κι απαλά που νομίζεις ότι είσαι εκεί μέσα και πετάς…

Μ΄ αρέσει που στο ραδιόφωνο έχει ΟΛΗ μέρα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, μ αρέσει ν ακούω ξανά και ξανά το Last Christmas I Gave You My Heart-και να θυμάμαι το βιντεοκλίπ με την παρέα μέσα στα χιόνια, μ αρέσει που όπου και να κοιτάξεις αναβοσβήνουν φωτάκια, μέρα-νύχτα, όμορφα και κακόγουστα, μ αρέσει που όλα γίνονται κόκκινα πράσινα και άσπρα, και που η τηλεόραση παίζει ταινίες με χιόνια-και στο βάθος φαίνεται Το Σπίτι, γεμάτο φως, μυρωδιές και ζεστασιά…

Ξέρω πολύ καλά ότι οι οικογενειακές συγκεντρώσεις που φαίνονται τόσο θαυμάσιες στις ταινίες, πάντα, (πάντα, σας λέω), αποτυχαίνουν. Όσο κι αν αρχίσεις τα σχέδια βδομάδες πριν, τα ψώνια και τις ετοιμασίες απο μέρες, όσο κι αν η διακόσμηση του σπιτιού και του τραπεζιού είναι καλύτερη κι απο περιοδικού…

Μετά το φαί, κι αφού ειπωθούν όλων των λογιών οι καλές κουβέντες για τη γέμιση της γαλοπούλας και τις πατατούλες φούρνου, μετά όλοι θέλουν να γυρίσουν στα σπίτια τους για να ησυχάσουν. Τα ταπεράκια με τα υπολείμματα γεμίζουν-συνοδεία αγάπης σ αυτούς που για τη χαρά τού να τους έχεις όλους μαζεμένους γύρω σου μαγείρεψες, και η πόρτα κλείνει.

Τα τελευταία χρόνια πέρασα πολύ όμορφα χριστούγεννα αυτές τις ώρες τις «μετά», με την σκέψη ότι αύριο-δεν-θα-κάνω-απολύτως-τίποτα γιατί είναι ΠΑΛΙ αργία, ότι θα φάω ΠΑΛΙ γέμιση από την (ευτυχώς πολλή!) που περίσσεψε, ότι -επιτέλους- θα αδειάσει το κεφάλι μου μέσα στην ερημιά του σπιτιού από όλα που το βαραίνουν (μπας και βρω εμένα...).

Τα Χριστούγεννα για μένα είναι ταυτισμένα με τη λέξη ΣΠΙΤΙ- γεμάτο φως, μυρωδιές και ζεστασιά…
(Καταλαβαίνεις γιατί δίπλα σου νιώθω συνέχεια Χριστούγεννα?)






* * * * * * *

15 σχόλια:

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Εγω παλι να σιχαινομαι...

Katerina ante portas είπε...

Kαλημέρα, άστον τον πρέζαtv, είναι από τους..γκρινιάρηδες που΄έλεγες!
Πάντα Χριστούγεννα στην καρδιά σου, στην καρδιά μας!

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

φιλια πολλα....
χιχιχιχι...
σμουτςςςςς...

An-Lu είπε...

Με κάλυψε η Κατερίνα!
Πάντα σπιτικά...
Πάντα Χριστούγεννα...
να έχεις ;-))))

nyctolouloudo είπε...

να σου πω κάτι;

τα σιχαίνομαι εδώ και 11 χρόνια....!
και όχι, δεν είμαι γρινιάρα... απλά, από τότε που έφυγε αυτή την εποχή για πάντα ένα πρόσωπο δεν τα θέλω τα χριστούγεννα.

Σταυρούλα είπε...

Μπράβο, λεμονάκι! Πολύ όμορφο ποστ! Η δε κατακλείδα ακόμα καλύτερη! Φιλιάά! ;)

Ανώνυμος είπε...

- lemon-άκι, τα φετεινά εύχομαι να είναι τα καλυτερ-ότερα
- nyctolouloudo, ζήσε τα για σένα
- για όλους μας,
Ας στολίσουμε με μπαλίτσες, χιονάκια, κουκουνάρια, φωτάκια πολύχρωμα να αναβοσβύνουνε,
Με χαμόγελο και
Αισιοδοξία
΄Ετσι..... για μας!
:-)

Stavros Katsaris είπε...

Και 'γω τρελλαίνομαι!!!!
Στολίδια, φωτάκια , δώρα, ευχές!!!

Ωραίο κλίμα και ωραία ατμόσφαιρα!

fish eye είπε...

@..μολις διαβασα πως ολη μερα ακους Χριστουγεννιατικη μουσικη..λεω heart fm ακουει..κανω κλικ στο προφιλ σου και βλεπω θεσσαλονικη..
εμενα ο Ρουντολφ μου αρεσει..ξερεις το τραγουδακι για τον πρωτο ταρανδο του αι βασιλη..
τα Χριστουγεννα ειναι 'σπιτισια'..
μυριζουν μελομακαρονα και κουραμπιεδες..κι εχουν γευση απο γεμιση γαλοπουλας..
φιλι..

Ανώνυμος είπε...

Θα τα σιχαινόμουν λιγότερο, αν:

- δεν ακουγόταν ΚΑΘΟΛΟΥ αυτά τα "χριστουγεννιάτικα" τραγούδια.

- δε γινόταν λόγος για γαλοπούλα

- δεν υπήρχε αυτός ο τρισάθλιος καραγκιόζης, ο "σάντα κλάους"

ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ αρέσουν σε σένα, στέλνω τις καλύτερες ευχές μου, να τα ζήσεις και φέτος όπως επιθυμείς!

lemon είπε...

Πριν 6-7 χρόνια σταμάτησα να στολίζω δέντρο, γιατι ένιωσα πως δεν είχε νόημα αυτό-χωρίς τη συμμετοχή του συντρόφου και χωρίς παιδιά...
Μετά απο μια περίοδο 2-3 ετών...αποχής απο τα χριστούγεννα (!), άρχισα σιγά-σιγά να τα ξαναβρίσκω,συνειδητά αυτή τη φορά, και μόνη μου.

(Ναι, ναι, ο Ρούντολφ the red-nosed reindeer είναι το πιο αγαπημένο μου κι εμένα, φεγγάρι-αγκαλιά!!)

Τι μπορώ να σας ευχηθώ παρά όπως επιθυμεί ο καθένας να βρίσκει χαρά και ηρεμία-με χριστούγεννα ή και χωρίς?

Ανώνυμος είπε...

:))))))))))))))))))))))))))
santa baby la la la la la la la

Ανώνυμος είπε...

Σαν να διάβασα μέσα απο τις λέξεις σου τη δικιά μου ζωή, τα δικά μου Χριστούγεννα. Και εγώ έχω ένα μικρό στολισμένο δεντράκι σε μία γωνιά στη βιβλιοθήκη μου όλο το χρόνο. Και οι οικογενειακές γιορτές που ετοιμάζω μέρες πρίν μοιάζουν με τις δικές σου, σαν καρμπόν.
Και το μόνο που μένει μετά είναι η ευτυχία, η ζεστασιά του σπιτιού, του φαγητού, της αγκαλιάς του αγαπημένου. Η έννοια των Χριστουγέννων καλή μου.
Marina Daily madness

Ανώνυμος είπε...

Προσπάθησα πολλές φορές χθές να μπώ με την κανονική μου ταυτότητα, Λεμονιά ήταν αδύνατον. Μόνο σαν ανώνυμη με δέχτηκε.
Marina - Daily madness

lemon είπε...

Μαρίνα, μάλλον οφείλεται στο οτι έχω μετατρέψει το βλογ μου σε beta (αν και δεν κατάλαβα τι ακριβώς γίνεται, το έκανα...).
Νομίζω οτι αν δεν έχεις μετατρέψει ΚΑΙ το δικό σου, τότε σε βγάζει σαν ανώνυμο...