Ο μικρός Αργύρης είναι ο μόνος που επιβιώνει απ’ αυτό από το οποίο σχεδόν κανένας άλλος κάτοικος από το χωριό του, το Δίστομο, δεν επέζησε: τον παραλογισμό του πολέμου. Μέσα σε λίγες ώρες, έχασε τους γονείς του και τριάντα ακόμη συγγενείς του. Το 1949, το ορφανό αγόρι στέλνεται στο παιδικό χωριό Pestalozzi στο Trogen της Ελβετίας. Αποκτά διδακτορικό τίτλο στο ETH της Ζυρίχης, μεταφράζει έλληνες συγγραφείς στα γερμανικά, αντιστέκεται στη στρατιωτική δικτατορία στην πατρίδα του (1967-1974) και αργότερα δραστηριοποιείται στο Ελβετικό Σώμα για την Αντιμετώπιση Καταστροφών. Όλη του τη ζωή ο Αργύρης Σφουντούρης, ένας άνθρωπος ακαταμάχητης γοητείας και μελαγχολικής ευθυμίας, αντιμετωπίζει τον τρόμο τον οποίο ένιωσε όταν ήταν παιδί.Δεν επιχείρησε να συμβιβαστεί μαζί του συναισθηματικά. Αντίθετα, προσπάθησε να μάθει να ζει με αυτόν και να κάνει τα πάντα για να τον εμποδίσει να συμβεί ξανά.
Σκηνοθεσία: | Στέφαν Χάουπτ |
Σενάριο: | Stefan Haupt |
Φωτογραφία: | Patrick Lindenmaier |
Μοντάζ: | Stefan Kälin |
Ήχος: | Martin Witz |
Μουσική: | Tomas Korber, Jorgos Stergiou |
Παραγωγός: | Stefan Haupt |
Παραγωγή: | Fontana Film, Switzerland T.-F. +41 44 450 4592 stefan.haupt@fontanafilm.ch www.fontanafilm.ch |
35mm Έγχρωμο 105’ | |
ΕΛΒΕΤΙΑ |
(Τμήμα:Η Καταγραφή της Μνήμης)
* * * * * * *
3 σχόλια:
Ενδιαφέρουσα πρόταση!
Μιας και περί ταινίας ο λόγος... θα ήθελες να παίξεις; http://juanitalaquejica.blogspot.com/2007/03/blog-post_13.html
Μία μνήμη που όντως δεν πρέπει να χαθεί. Πολύ καλή η αναφορά σου. Αν και νομίζω η τοπική παράδοση θέλει να είναι ο μόνος επιζήσας (ήταν και αρκετοί ακόμα γνωρίζω).
Δημοσίευση σχολίου