ποιά δίαιτα;

Dolce vita με φαγητά αυτές τις μέρες...

The Waitress στις Νύχτες Πρεμιέρας. Και δεν θέλω να πω τίποτε για την υπόθεση, όχι γιατί δεν είναι θαυμάσια, αλλά γιατί δεν έχει νόημα παρά αν τη δει κανείς-ελπίζω ειλικρινά να βγει στις αίθουσες. Αυτό που θέλω να πω μόνο, είναι πως σ' όλη την ταινία η πρωταγωνίστρια φτιάχνει πίτες: γεμιστές, γλυκές, αλμυρές, περίεργες, όπως νιώθει κι ότι ζει κάθε φορά. Υπέροχο!

No Reservations. Λάβ στόρυ στην Νέα Υόρκη, που δε συνάντησε τις προσδοκίες μου. Ίσως γιατί το βρήκα πιο πολύ δράμα παρά λαβ στόρυ.

Μα καλυτερότερη ταινία απ' όλες η Ratatuille, γιατί ο αρουραίος είναι μπλε με ρόζ μυτούλα και γλυκύτατος, και το Παρίσι ζωγραφισμένο είναι ακόμη πιο υπέροχο από το κανονικό!

* * * * *

Επίσης, ένα θαυμάσιο βλογ με συνταγές που κάνουν πιο όμορφη τη ζωή, και το ανακάλυψα μόλις πρόσφατα: το hungry for life.

Μια έξοδος για φαγητό στο Γκάζι, απέναντι απο το σταθμό του Κεραμεικού, με καλή παρέα, πολύ καλός τρόπος να ξεπεράσεις τους φόβους σου: κοιτάζοντάς τους κατάματα.

Ένα θεικό κοτόπουλο με σάλτσα κάρυ και ρύζι, που ταιριάζει θαυμάσια με ταινίες ινδικές, γιαπωνέζικες, με Ταρκόφσκι αλλά και με ιταλικές: όμως δεν ξέρω να πω τη συνταγή, εγώ είμαι αυτό το ήμισι που τρώει βλέπωντας την ταινία!


* * * * * * *