Επτά το πρωί. Σήμερα.
Είναι μέρες τώρα που βλέπω αυτό το σκύλο να κάθεται με τη μουσούδα απλωμένη πάνω στα μάρμαρα και να χαζέυει α τ ά ρ α χ ο ς τον κόσμο που τον προσπερνάει βιαστικά. Προσπέρασα κι εγώ τη ντροπή και την αμηχανία του να βγάλω τη μηχανή και να κάνω τον τουρίστα πρωινιάτικα, και ιδού!
(Τα γραφικά που δεν είναι καθόλου γραφικά, δεν θα τα σχολιάσω. Τα προσπερνώ κι αυτά.)
* * * * * * *
6 σχόλια:
Καλως ή κακως...αυτη ειναι η Αθηνα μας...
Τουλαχιστον μια εκδοχη της...
Ο σκυλούκος είναι γλύκα! Καλημερούδια :))
φιλάκια λεμονιά μου ,
πρώτον βλέπω την βουλή και παθαίνω πολιτισμικά σοκ καθώς μετράω 3 μήνες και πάνω στα βουνά . δέυτερον τα γραφικά τα προσπερνάω και εγώ , μπράβο μας ,
τρίτον , ο σκυλάκος μου φαίνεται μια χαρά έτσι ελεύθερος , σήμερα είχα μια συζήτηση για τα δεμένα αιώνια σκυλιά ...
ελπίζω να είσαι και να περνάς καλά .α και να έφαγες μουσταλευριά , εδώ βγήκαν τα αμύγδαλα , και τα κάστανα στα δέντρα.
Πολύ, πολύ το ευχαριστιέμαι να παρατηρώ όλες αυτές τις διαφορετικές εκδοχές της Αθήνας. Μέχρι που μου πέρασε η σκέψη να κάνω ολόκληρο βλογ γιαυτές!
Η μουσταλευριά είναι της εποχής, roxanne? Ήμουν έτοιμη να πω πως δεν ξέρω τι είναι και δεν έχω φάει ποτέ, όταν μου θύμισε πως μία φορά έφαγα ένα (μισό) κουπάκι απ'αυτά που πουλάνε σε στίβες στο σουπερμάρκετ αλλά δε μ άρεσε καθόλου... Όμως, κάτι παραπάνω θα ξέρεις, ε?
γλυκουλικο σκυλακι..το υπολοιπο δε μ αρεσει :)))
Σαν τον Σιούφα κοιτάζει ο έρμος!...
Καλημέρες!:)
Δημοσίευση σχολίου