26.12.07

υπέροχη ζωή

Φέτος περάσαμε τα Χριστούγεννα με την ταινία «its a wonderful life» του Φρανκ Κάπρα.
Ήταν μια έκπληξη για μένα το ότι μπορεί μια ταινία του ‘46 να σε κάνει να κλάψεις!

Πριν τη δεις, λες μια ασπρόμαυρη ταινία, μια κλασική-για το αρχείο του μυαλού μου, μια παλιά.
Καθώς τη βλέπεις, λες εντελώς “αμερικανικό όνειρο”, μα τι αμερικανιά! Με ψεύτικο χιόνι, με φρεσκοσιδερωμένα παιδάκια με φιόγκους στα μαλλιά, με μια σύζυγο αστραφτερή που στολίζει το χριστουγεννιάτικο δέντρο φορώντας γόβες και την πόδια της κουζίνας, και περιμένει με το χαμόγελο τον κύρη να γυρίσει από τη δουλειά.
Κι ένας κακός κι ένας καλός σε σύγκρουση. Για μια ζωή. Κι ένα σωρό όνειρα στην μπάντα. Για μια ζωή.

Μπορεί να μ έπιασε το πνεύμα των Χριστουγέννων, δεν ξέρω, μα στο τέλος έμεινα μ' ένα χαμόγελο ευτυχίας και τα δάκρυα να τρέχουν-χαράς. Όλα τα παραμυθένια που συνέβησαν στην ταινία ήταν τόσο… τόσο παραμυθένια, τόσο καλοσυνάτα, τόσο χριστουγεννιάτικα, που τελικά ήταν εντελώς ανθρώπινα και αληθινά!




* * * * * * *

7 σχόλια:

Juanita La Quejica είπε...

Χρόνια Πολλά Λεμονάκι! Να σε συνοδεύει τον Νέο Χρόνο η αίσθηση της "υπέροχης ζωής", σου εύχομαι από βάθους καρδιάς.
Κοίτα και τί έγραψαν για την ίδια ταινία εδώ!
http://popoculture.blogspot.com/2007/12/blog-post_25.html

Alkyoni είπε...

είναι που έχουμε ανάγκη τ απλά τ ανθρώπινα,τ απλοϊκα αν το θες έτσι
Αυτά μας λείπουν λεμονάκι μας
Φιλιά

RedHat είπε...

Καταπληκτική ταινια.Αμερικάνικη ,σίγουρα ,αλλα τόσο γλυκεια και αληθινή.Τέλεια ταινια για τα Χριστούγεννα.Χρόνια Πολλά.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Υπέροχη ταινία, πράγματι. Μοναδική και ό,τι πρέπει για Χριστούγεννα.

ci είπε...

Όπως λέει και το τραγούδι
"Everybody knows a turkey and some mistletoe,
Help to make the season bright.
Tiny tots with their eyes all-aglow,
Will find it hard to sleep tonight. "

Καλή Πρωτοχρονιά, με τα παραμυθένια να μάς κάνουν συντροφιά κάθε μέρα:)
Φιλιά

faraona είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ.ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΧΑΡΕΣ.

Ανώνυμος είπε...

Μα δεν είναι υπέροχη? Πολυαγαπημένη μου είναι. Καμιά φορά όταν με πιάνει η μελαγχολία για το άσκοπο της παρουσίας μας και το άκαρπο,σκέφτομαι σε πόσες ζωές ίσως έχω αλληλεπιδράσει θετικά και το ηθικό ανυψώνεται! ;) Φιλιά