Χθες το πρωί έβγαλαν τον μπαμπά. Παρούσα όλη η οικογένεια-έλειπα μόνο εγώ και οι μικρούλες.
Εμένα δεν μου είπαν τίποτα. Το ήξερα βέβαια από καιρό, πως ήταν να γίνει στα κοντά, ένα μήνα πάνω έναν κάτω, μα δε ρωτούσα, λες και άμα δεν το συζητάς ένα πράγμα δεν υπάρχει, εξαφανίζεται από μόνο του και τη γλιτώνεις (η στρουθοκάμηλος).
Η μικρή και ο άντρας της είναι -ευτυχώς- καλά, αυτή μου τα διηγήθηκε στο τηλέφωνο. Τα τυπικά, πως οι εργάτες φορούσαν γάντια, πως το κρασί ήταν ανέπαφο, μα τίποτε άλλο δεν ήταν ανέπαφο, όλα κομματάκια, ύφασμα και κόκαλα σαν αυτά που κάνεις μάθημα στο σχολείο. Μόνο, μαυρισμένα (από την υγρασία;) και του μπαμπά μας.
Η μαμά όμως δεν είναι καλά-το κατάλαβα γιατί έκανε μέρες να με πάρει τηλέφωνο, και τώρα που τη ρώτησα πως ήταν, είπε πωπω, είναι τρομερό, ένα κρύο πράγμα, είχα πάει και στη μάμα μου κάποτε, αλλά τότε ήταν αλλιώς, ήταν πιο προσεκτικοί, πιο διακριτικοί, τώρα ήταν τρομερό, χάλια… Άστα αυτά. Τι μαγείρεψες;
* * * * * * *
5 σχόλια:
Είναι ζωντανός στις καρδιές σας!Κι αυτό δεν θ' αλλάξει!
Σταυρούλα
Η μητέρα μου πήγε 8 χρονών σε αυτή την τελετή. Μου το διηγείται καμιά φορά και μου σηκώνεται η τρίχα. Να ζήσετε να τον θυμόσαστε.
Οπως ολοι οι παλιοί άνθρωποι σαν την μητέρα σου ,που ζήσανε πραγματικά δύσκολες καταστάσεις,ετσι και αυτή τοποθέτησε τα πράγματα στην σωστή διάσταση τους.....τώρα ηταν τρομερό,χάλια...Αστα αυτά.Τι μαγείρεψες;
Η ζωη δεν τελειώνει ποτέ.Κάνει κύκλους και ειμαστε πάντα μέσα.Μερικές φορες δεν το καταλαβαίνουμε.
ΣΕ ΝΙΩΘΩ , ΤΟ ΠΕΡΑΣΑ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ... ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ
ΜΑΡΙΑ
Είναι μεγάλο το σοκ...
Με πόδια τρεμάμενα ξεκίνησα για της μαμάς μου, στην πορεία όμως..θέλεις που ο Γλάρος μου τα θεωρεί αναπόφευκτες ατές τις καταστάσεις και είναι φυσιολογικά ψύχραιμος, θελεις που και οι υπάλληλοι ήσαν προσεκτικοί, θέλεις που ήταν στην κατάσταση που έπρεπε να είναι,χωρίς περαιτέρω μεταφορές κλπ. προς το τέλος το αντιμετώπισα πολύ πιο ψύχραιμα.
Πάντως προτιμητέα η καύση...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Δημοσίευση σχολίου