ζωή ασπρόμαυρη και φωτεινή

Το «ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα» είναι η αυτοβιογραφία των πρώτων χρόνων του Ευγένιου Ο’ Νηλ (16.10.1888-27.11.1953).

Ακριβώς όπως στο έργο, έτσι και στην πραγματικότητα: Ο πατέρας του ήταν ένας Ιρλανδός ηθοποιός που έζησε μέσα στη φτώχεια κι έγινε διάσημος παίζοντας επί χρόνια τον ίδιο ρόλο του Κόμη Μοντεχρίστο. Η μητέρα του πάλι, μια ντελικάτη κόρη πλούσιου πατέρα που τον έχασε στα 17 της, δεν συνήλθε ποτέ από το θάνατο του δεύτερου/δίχρονου γιού της από αμυγδαλές, και κατέληξε μορφινομανής μετά από την δύσκολη γέννα του Ευγένιου.

Εδώ, το έργο τελειώνει αλλά η ζωή συνεχίζεται, ακόμη δυσκολότερη: τον διώχνουν από το Πρίνστον και σαλπάρει, παρέα με την κατάθλιψη και τον αλκοολισμό. Όταν, μέσα σε 3 χρόνια χάνει τον ένα μετά τον άλλο τους γονείς και τον 45χρονο αδελφό του (ο οποίος «σκότωσε τον εαυτό του με ποτό»), αρχίζει να γράφει.

1909: ένας τρίχρονος γάμος με την Kathleen Jenkins κι ένας γιός, ο Ευγένιος Τζούνιορ .

1912: ανάρρωση από φυματίωση σε σανατόριο.

1918: ο δεύτερος γάμος, με την συγγραφέα Agnes Boulton και δύο ακόμη παιδιά: Ο Shane και η Oona.

1929: ο τρίτος γάμος με την (πρόσφατα χωρισμένη) ηθοποιό Carlotta Monterey (για την οποία είχε πει πως «είχε τα μάτια της μητέρας του») κράτησε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Γι αυτά τα μάτια της, τα άφησε όλα πίσω και σάλπαραν μ΄ ένα ατμόπλοιο για την Ευρώπη. Έζησαν μερικούς μήνες στην κοιλάδα του Λίγηρα, έξω από το Παρίσι και μετά επέστρεψαν στην Αμερική. Η Carlotta είναι που του οργάνωσε την ζωή και τον βοήθησε να γράψει, κρατώντας μακριά τους επισκέπτες, κυρίως όταν «Ο Κύριος» όπως τον έλεγε, έγραφε, χωμένος βαθιά στο γραφείο του και με 3 βαριές πόρτες κλεισμένες πίσω του. Το «Ταo» ήταν το πρώτο (και τελευταίο) του σπίτι (μετά, ξαναγύρισε στα ξενοδοχεία) και το καταφύγιο όπου έγραψε τα τελευταία του έργα.

1940: άρχισε το ανεξέλεγκτο τρέμουλο στα χέρια (μπορεί να ήταν πάρκινσον, μπορεί και το ποτό) το οποίο τελικά τον ανάγκασε να σταματήσει να γράφει στα 57 του το 1945.

1943: Η Οona στα 18 της ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε τον κατά 36 χρόνια μεγαλύτερό της Τσάρλι Τσάπλιν, έκανε μαζί του 8 παιδιά και πέθανε το 1991. Ο πατέρας της δεν της ξαναμίλησε ποτέ.

1950: Ο Ευγένιος τζούνιορ, πτυχιούχος του Yale, αλκοολικός, αυτοκτόνησε στα 40 του.

1977: Ο Shane αλκοολικός και χρήστης ηρωίνης, έπεσε από το παράθυρο διαμερίσματος του Μπρούκλιν, στα 57 του.

Έτσι λοιπόν, ο Κάτοχος 4 Πούλιτζερ και ενός Νόμπελ Λογοτεχνίας πέρασε όλη την παιδική και σχεδόν όλη την ενήλικη ζωή του σε ξενοδοχεία:
Δεν είχα ποτέ σπίτι, δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να ριζώσω. Μεγάλωσα σε ξενοδοχεία… είναι παράξενο, αλλά ο καιρός που πέρασα στη θάλασσα, πάνω σ ένα πλοίο ήταν η μόνη φορά που ένιωσα ότι ρίζωσα κάπου.

"Το ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα" το αφιέρωσε στην Carlotta στην 12^η επέτειο του γάμου τους: Αγαπημένη μου, σου δίνω το πρωτότυπο κείμενο ενός έργου μεγάλης λύπης, που γράφτηκε με δάκρυα και αίμα. Ένα δώρο που φαίνεται αταίριαστο για μια μέρα που γιορτάζουμε την ευτυχία. Μα εσύ θα καταλάβεις. Είναι ένα αφιέρωμα στην αγάπη και την τρυφερότητα σου, γιατί μου έδωσε πίστη στην αγάπη και μου επέτρεψε να μπορέσω να αντικρίσω επιτέλους τον θάνατό μου, και να γράψω αυτό το έργο. Να το γράψω με βαθιά λύπη, κατανόηση και συγχώρεση και για τους 4 Tyrones.

(Για τη renata, την αλκιμήδη και την RedHat)

* * * * * * *