μουντζουρώνεις χαρτιά;

της Βενετίας

[Κατσίμπαλης προς Σεφέρη]

Αθήνα, 29.4.48

... Ας είναι! Δόξα τω Θεώ, και μ' όλες τις κλαψούρες μου, είμαι βράχος! Και θα τη βγάλω πέρα κι αυτή τη μπόρα όπως και τις τόσες άλλες. Δεν τα ρίχνω κάτω. Κι ίσως μια μέρα ξαναβρώ τα κέφια μου και σου ξαναγράψω πάλι όπως τον παλιό καιρό, όταν όλα περάσουνε και ξεχαστούνε. Μη με συνερίζεσαι λοιπόν, και γράφε πότε-πότε, βρε μπαγάσα, τα δικά σου. Να ξέρω τι γίνεσαι, πως τα βολεύεις, τι σκαρώνεις αυτού πέρα. Βρήκες σπίτι; Άπλωσες τα βιβλία σου και τα χαρτιά σου; Καλέμι έπιασες στα χέρια σου, μουντζουρώνεις χαρτιά; Παράτησε το αχ και βαχ-μια κι η ζωή δεν έχει μπέσα-κι εκει που κουβεντιάζεις, κράχ!-σαν τον Πανάγο το Σεβάχ-τα κλείνεις σε μιαν ώρα μέσα!... όπως λέει κι ο φίλος μου ο Κυριαζής.
Το γράμμα μου αυτό υπολογίζω πως θα το λάβεις την ερχόμενη Δευτέρα που θα 'ναι του Αι-Γιωργιού. Σου εύχομαι να τα εκατοστήσεις και

σε φιλώ
Γιώργος

* Το κείμενο είναι η τελευταία παράγραφος της επιστολής 159 του Γ.Κ.Κατσίμπαλη στον Γ.Σεφέρη, απο τον δεύτερο τόμο της αλληλογραφίας τους 1924-1970, που εκδόθηκε πρόσφατα απο τον Ίκαρο, με τίτλο "Αγαπητέ μου Γιώργο".

* Ο πίνακας είναι του Περικλή Πανταζή (1849-1884), απο την έκθεση η νεοελληνική τοπιογραφία απο το 18ο ως τον 21ο αιώνα, στο Ίδρυμα Θεοχαράκη.

* * * * * * *