Όσο γελοίο κι αν ακούγεται, δύο φορές σήμερα, η σκέψη πως υπάρχουν τα χριστούγεννα με έσωσε.
Κυριολεκτικά.
Όχι πως θα πνιγόμουνα κιόλας-σε ποτάμι, αλλ'όμως κυριολεκτικά πνιγόμουν, δεν μπορούσα να πάρω ανάσα, απ'τη στεναχώρια.
Γυρνώντας απο τη δουλειά, με το μυαλό θολωμένο, σε πανικό, να παίρνει ανάποδες και ξαφνικές αποφάσεις όπως θα παραιτηθώ, θα ζητήσω μετάθεση, θα πάρω αναρρωτική, αχ μακάρι να έμενα έγκυος, μακάρι να μην αλλάξει το ασφαλιστικό και να προλάβω να βγω στη σύνταξη, μακάρι να αλλάξει ο χαρακτήρας μου και να μην με πειράζουν τα όσα με πειράζουν-καλά, αυτό ήταν μαύρο χιούμορ, δεν ήταν κανονική σκέψη, αλλά είπαμε, δε σκεφτόμουν κανονικά...
Πως θα αντέξω, πως, πως... Οκτώβριος, Νοέμβριος, ....ααα, καλέ κοίτα τι έχει μετά, χριστούγεννα!
Τα χριστούγεννα είναι πιο σημαντικά απο τη δουλειά, έχουν λαμπάκια και μελομακάρονα, έχουν χιονισμένες ταινίες και γέμιση γαλοπούλας, η ζωή είναι ωραία, τι καλά!!
Κι ευτυχώς, έχει κάθε χρόνο χριστούγεννα!
(Μην πω και για τα χριστουγεννιάτικα επεισόδια του δρ.Χάουζ, θα βγούμε απ'τα όρια...!)
* Η φωτογραφία του Aaron Turner
* * * * * * *
11 σχόλια:
Αφού η σκέψη πως έρχονται οι γιορτές σε κρατάει, τότε ναι! Χριστουγεννιάζει... ;)
Θυμάμαι ένα παιδικό που είδα κάποια περασμένα Χριστούγεννα με τα μικρά του Σκρουτζ. Εύχονταν κάθε μέρα να ήταν Χριστούγεννα. Και έτσι έγινε: κάθε πρωί που σηκώνονταν το ημερολόγιο έδειχνε 25 Δεκεμβρίου...
Κάτι έχουν πάθει σήμερα όσοι διαβάζω με το χρόνο... μάλλον κυκλοφορεί χρονοϊωση... πάντως και καλοκαίρι έχει κάθε χρόνο μου είπανε... νομίζω...
Λεμονιά μου,
μου έκανε πολύ εντύπωση αυτό που έγραψες. Η σκέψη ότι θα έρθουν τα επόμενα Χριστούγεννα με κρατάει και μένα στα δύσκολα. Παλιμπαιδισμός ή όχι δεν ξέρω, αλλά λατρεύω τα Χριστούγεννα κι εγώ και σε ευχαριστώ πολύ που μου τα θύμισες σήμερα!!!!
Ξαναρχίζει ο Χάουζ; Νέα επεισόδια; Πού και πότε;;;
Νομίζω ότι τα Χριστούγεννα πάντα σηματοδοτούν μια ελπιδοφόρα στιγμή στα ημερολόγιά μας. Μακάρι να ήταν μια φορά τον μήνα.
(Ιφιμέδεια: Δεν ξέρω αν το έχεις νιώσει κι εσύ, εγω συχνά νιώθω πως όσα γράφεις τα νιώθω κι εγώ, και κάτι παραπάνω, όπως τα γράφεις-έτσι τα σκέφτομαι.
Χάρηκα πολύ με το σχόλιό σου. Το πήρα σαν επιβεβαίωση των παραπάνω.)
(Χουανίτα: Ο Χάουζ αρχίζει 21/9 στην Αμερική, με ένα δίωρο επισόδιο... Δεν κρατιέμαι!!)
Άμστερνταμ, καλοκαίρι πριν κάμποσα χρόνια.
Περιπατώ στην αγορά και χαζεύω βιτρίνες. Ρούχα, είδη σπιτιού, βιβλία, κι άλλα ρούχα, κοσμήματα, σεξ σοπ, είδη δώρων, ακόμα περισσότερα ρούχα, αγιοβασίληδες, καλλυντικά.
Γουέιτ-ε-μινιτ! Αγιοβασίληδες; Κουνάω το κεφάλι μου να δω αν κουδουνίζει χο-χο-χο. Κάνω φόκους στο μαγαζί. Μπαίνω. Παθαίνω πλάκα. Ένα τεράστιο κατάστημα γιομάτο στολίδια, ταράνδους, μπάλες, δέντρα, χριστουγεννιάτικα μανιαμούνια. Κοιτάζω έξω: κοντομάνικα. Τσεκάρω ημερολόγιο: Αύγουστος.
Ουρά στο ταμείο από ολλανδά με καλάθια γιομάτα κριστμας ψώνια. Πτηνό ψωνίζει χαρούμενο! Τα Χριστούγεννα είναι όποτε τα γιορτάζεις.
Μέρι κριστμας του γιου του.
Δε θ' αργήσει να... χριστουγεννιάσει!
Μέχρι τότε, όμως, καλή δύναμη για όσα μεσολαβούν! :)
Θυμάμαι ενα βιβλίο που ειχα διαβάσει μικρή. το ειχε γράψει ή άννα μαρία σελίνκο και ο τίτλος του ήταν ...αύριο θα ειναι όλα καλύτερα.
δέν ξέρω πως και γιατί αλλά αυτά τά λόγια με συνοδεύουν πάντοτε.
Ολα μά όλα περνάνε, και αύριο ή μεθαυριο ή μετά απο χρόνια θα μας φαίνονται τόσο ασήμαντα αυτά που μας στεναχώρησαν.
ξέρω πως ειναι δύσκολο να το δεχθείς οταν βρίσκεσαι στο μάτι του κυκλώνα, αλλά ακόμη κι αυτοί εχουν διαβαθμίσεις.
και καλά κάνεις κι εχεις λιμενοβραχίονα τα χριστούγεννα, να σε προστατευουν.
πολλά φιλιά
Χριστουγεννιάζοντας έρχεται κι ο Χριστός!!!!!!!!!!!
Λεμονάκι, τα πάντα είναι πιο σημαντικά απ' τη δουλειά!
Εύχομαι να μην χρειαστεί να πάρεις αναρρωτική, αλλά... ο νοών νοείτω κοι ευχαριστούμε για το ευφυέστατο καινούργιο ρήμα "χριστουγεννιάζει"
Είναι πανέμορφο!
Δημοσίευση σχολίου