Και τι είναι αυτό που έχεις στο έντερο σου? Πληγή. Αααα, αντί να θυμώνεις λοιπόν, να ξεσπάς, να φωνάζεις, να το πετάς από πάνω σου, εσύ τι κάνεις? Εσύ πληγώνεσαι, το παίρνεις μέσα σου και γίνεται πληγή.Θα μπορούσες να βγάζεις έρπη (μα έβγαζα, γιατρέ, κάθε εξάμηνο περίπου, συνέχεια, πριν μερικά χρόνια, όχι όμως πια) στα χείλη, σε τσούζει, σε παιδεύει μερικές μέρες, και περνάει. Εσύ το πήρες λοιπόν από έξω σου και το έβαλες ακόμα πιο μέσα σου.
* Ο Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν, χειμώνα (που το χιόνι όλα τα σκεπάζει και είναι έρημα και ήρεμα) στο Central Park.
* * * * * * *
5 σχόλια:
Προσωπικά τ' αφομοιώνω όλα. Εξ ου η Ποίηση!
(όλα πάνε ρολόι) ή σχεδόν! ;)
"Δεν τα εξωτερικεύουν όλοι γιατρέ", πες του την επόμενη φορά!
"Και να ξεσπούσα και να φώναζα, από πάνω μου δεν θα το πετούσα. Ισα ίσα που θα γύριζε και η ένταση μέσα μου", θα έλεγα εγώ, για την δική μου πληγή. Ορισμένοι δεν καταλαβαίνουν ότι τα έλκη ο άνθρωπος που είναι να τα αποκτήσει θα τα αποκτήσει έτσι κι αλλιώς. Γιατί πολύ απλά, είναι ευαίσθητος στις πληγές.
΄Ελα μου ντε, που δεν τα εξωτερικεύουμε, δε μπήγουμε τις φωνές και όλο αυτό έχει αντίκτυπο από έντερο μέχρι ...μάτι
Δεν έχω και έμπνευση σήμερα για τετράστιχο
:-)
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Για τον H.C.Andersen δοκίμασε εδώ: http://www.copenhagenet.dk/CPH-HCA2005.htm
Για τις πληγές μας όμως δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά. Ίσως η έκφραση "με πλήγωσες" τελικά να μην έχει μόνο μεταφορική έννοια..
Δημοσίευση σχολίου