libraryland

Άγκυρα, Τρίτη βράδυ,
27/4/48

Αγαπητέ μου Νάνο. Έπειτα από τα χιόνια, άνοιξε ο ουρανός κι έπεσε πάνω μας ένας ρωμαλέος ήλιος με κάτι φοβερές ακονισμένες δαγκάνες. Αυλαία. Σήμερα σύννεφα, κρύο και βροχή. Πρώτη φορά που κατάλαβα τι θα πει η έκφραση ξέσκέπη γής. Υπάρχουν τόποι-έστω και χωρίς κανένα δέντρο-όπου αισθάνεσαι πως κάτι σε προστατεύει. Εδώ όλες οι μπουκαπόρτες ανοιχτές. Τα στοιχεία σε βαρούν από σταβέρο κι από σοπράνο και στην κάλμα αισθάνεσαι τελείως ξεβράκωτος. -Ύστερα από μια κοπιαστική μέρα, μαζεύτηκα στην κάμαρα του ξενοδοχείου μου και ξαναδιάβασα τα γράμματά σου από τον περασμένο Γενάρη. Έξω ακούω τα χούγιάσματα των αυτοκινήτων και κάπου-κάπου το σφύριγμα κανενός νυχτοφύλακα. Μέσα στην κάμαρα το γριτσάνισμα των ελληνικών εφημερίδων που διαβάζει η γυναίκα μου. Άς κουβεντιάσουμε-

* Νάνος Βαλαωρίτης-Γιώργος Σεφέρης, Αλληλογραφία (1945-1968)
* Libraryland


* * * * * * *