Όταν δεν είμαι καλά, μαγειρεύω και μετά είμαι καλά.Φτιάχνω τζατζίκι και συκωτάκια κότας με ρίγανη. Καθαρίζω την τουαλέτα και παραμιλάω, κορόιδο, κορόιδο, αφελής. Είμαι, δεν είμαι, αρνούμαι ότι είμαι, είμαι, άστα, δε γίνεται, τρίψε κι άλλο.
Η πράσινη μυρωδιά από το αγγουράκι διώχνει το δεν μπορώ να σας δώσω κάτι παραπάνω, εκτός αν τα κλείσετε για τρείς μήνες, τα μπιζελάκια από χθές είναι ζουμερά και αρκετά για αύριο, τα συκωτάκια μόλις άρχισαν να αχνίζουν, ας ρίξω μπόλικη ρίγανη, ας ξεχάσω το κορόιδο... κορόιδο...
Ο άνθρωπος γεννιέται, δε γίνεται. Γεννήθηκα αφελής, κοντεύω ολοένα στο σημείο που πρέπει να το αποδεχτώ. Ο μπαμπάς μου πίστευε πως είμαι η πιο έξυπνη στον κόσμο-εκείνος ήταν ακόμα πιο αφελής από μένα (και πιο καλός άνθρωπος) αλλά μάλλον δεν το ήξερε (ότι ήταν αφελής).
Σκεφτόμουν σήμερα, πάω σ'έναν γιατρό, και του λέω, είμαι αφελής και δεν θέλω να είμαι, θέλω να με βοηθήσετε να αλλάξω. Μα γίνεται αυτό; Κι αν γίνεται, το θέλω; Ή μήπως δεν το θέλω γιατί δεν γίνεται, σαν την αλεπού με τα κρεμαστάρια;
Ας ανακατέψω τα συκωτάκια.
* * * * * * *
8 σχόλια:
Αγαπημένη μου φίλη,
οι ζωές μας δεν ξέρω με πιό περίεργο νήμα ενώνονται. Σου το έχω πει κι άλλοτε πόσο με ξαφνιάζει (ευχάριστα) αυτό.
Μην αλλάξεις. Δεν είσαι αφελής, είσαι ένας άνθρωπος με καρδιά κι ευαισθησίες, σε μιά πόλη και μιά χώρα που έχει από χρόνια βυθιστεί στην ανηθικότητα.
Σήμερα είχα ένα τόσο τρελλό ξέσπασμα. Είχε να με πιάσει καιρό. Θύμωσα γιατί δεν με αγαπούν κάποιοι. Πόσο παιδαριώδες. Ή μήπως αφελές;
Μας μεγαλώσανε δυστυχώς οι γονείς με νοοτροπία θύματος. Κοστίζει όταν χάνουμε τις αυταπάτες μας.
Όμως αυτή είσαι ( όχι κορόιδο, απλά Άνθρωπος) και για αυτό σ΄αγαπάμε.Σκέψου να ΄σουν σαν κι αυτούς! Μπρρρ...
Τρεις απόψεις:
Ο άνθρωπος γεννιέται, δε γίνεται.
Μην αλλάξεις.
Μας μεγαλώσανε δυστυχώς οι γονείς με νοοτροπία θύματος. ... Όμως αυτή είσαι...
Τελικά, είναι δύσκολο να συμπεράνει κανείς αν γεννιέται ή αν γίνεται από τα γραφόμενα. Και εν συνεχεία αν αλλάζει (επομένως γίνεται σίγουρα).
Ο μπαμπάς σου πίστευε πως είσαι η πιο έξυπνη στον κόσμο, εσύ τι πιστεύεις;
Ή συνδυάζεις την αφέλεια με την έλλειψη της εξυπνάδας ή κρίσης, οπότε διαφωνείς;
Επομένως θεωρείς τον πατέρα σου λιγότερο έξυπνο από εσένα, αφού ήταν αφελέστερος...;
Αυτό που σκεφτόσουν σήμερα, ότι θέλεις να μην είσαι αφελής, αληθεύει;
Αν ναι, τότε το θέλεις αν γίνεται, έτσι δεν είναι;
Αν ανακατέψεις τα συκωτάκια δεν αλλάζει τίποτα.
Ούτε προς το καλύτερο, ούτε προς το χειρότερο.
Η δικιά μου σκέψη πάνω στο θέμα, αν θέλεις άλλη μια,
είναι ότι σου εύχομαι το καλύτερο για εσένα.
Είτε αυτό είναι να αλλάξεις, είτε όχι.
Τι σημασία έχει το αν γίνεται;
Γίνεται μήπως να μην αλλάξεις;
Αλλάζεις κάθε μέρα.
Φαντάσου τον εαυτό σου και μετά κοίτα στον καθρεύτη,
σάμπως είναι ο ίδιος αυτός που ξέρεις;
Κι ο καθρεύτης ακόμα σε αλλάζει.
Και γεννήθηκες για να αλλάζεις.
Τα συκωτάκια δεν αλλάζουν τίποτα άλλο.
Το μόνο που αλλάζουν τα συκωτάκια, είναι η διάθεσή σου.
Και ως ψυχοτρόπα, η αλλαγή τους είναι προσωρινή.
Αυτό που μπορεί να σε αλλάξει, είναι αυτή η θέλησή σου να φτιάξεις συκωτάκια, τζατζίκι, να καθαρίσεις.
Εν ολίγοις, να φροντίσεις τον εαυτό σου μέσα από απλά πράγματα.
Δεν ξέρω αν είναι αφέλεια, αλλά είναι αλλαγή προς το καλύτερο.
Εύχομαι να το κάνεις κάθε μέρα, όλη μέρα, για το υπόλοιπο της ζωής σου.
Φαντάζομαι πως είναι αρκετό.
Απόδειξη για το ότι υπάρχει αλλαγή, είναι (τώρα που το βλέπω) αυτός ο καθρέφτης που άλλαξε ορθογραφία σε ένα και μοναδικό σχόλιο.
Όταν σχολιάζεις ανώνυμα είναι όπως όταν ζεις: Δεν μπορείς παρά να αναλάβεις (ανώνυμα) την ευθύνη των λαθών σου.
ο άνθρωπος μπορεί και να γεννιέται αλλά όταν θέλει γίνεται.
ροξάν
Συνιστώ την παραμυθία των παραμυθιών!
Καλύτερα να ψήνεις εσύ το συκώτι, παρά να σου το ψήνουν.
... όχι αφελής ~ ευαίσθητη και καλόψυχη μάλλον... γι αυτό και πολλές φορές γινόμαστε θύματα!
θέλουμε όμως να αλλάξουμε;;;
Δημοσίευση σχολίου