σήμερα θα μιλήσουμε με δυνατά χρώματα και απότομες πινελιές, γιατί είναι κάτι μέρες που το σώμα πονάει από την επιθυμία, μουδιάζει και κρατάει την αναπνοή του
εγώ είμαι σπίτι κι εσύ είσαι καράβι-δεν μπορούμε να συναντηθούμε
ανώνυμε... δεν ζούνε στο ίδιο σπίτι. Στεριά και θάλασσα. Βέβαια, στην ίδια γη είναι. Μπορεί να πλημυρίσει ο τόπος. Μπορεί να έρθει το τσουνάμι. Μπορεί να λιώσουν τα παγόβουνα. Να γίνει σεισμός και καθίζιση. Υπάρχει... ελπίδα
εγώ είμαι σπίτι κι εσύ είσαι καράβι-δεν μπορούμε να συναντηθούμε
4 σχόλια:
Πλήρης ταύτιση συναισθημάτων και εικόνων.
Ομορφα...
Δεν μπορεί, δεν μπορεί
κάπου θα συναντηθούμε
Δεν μπορεί, δεν μπορεί
στο ίδιο σπίτι ζούμε!!!
ανώνυμε...
δεν ζούνε στο ίδιο σπίτι.
Στεριά και θάλασσα.
Βέβαια, στην ίδια γη είναι.
Μπορεί να πλημυρίσει ο τόπος.
Μπορεί να έρθει το τσουνάμι.
Μπορεί να λιώσουν τα παγόβουνα.
Να γίνει σεισμός και καθίζιση.
Υπάρχει... ελπίδα
Δημοσίευση σχολίου