16.10.10

noveling

A novel has to entertain-that's the contract with the reader: you give me ten hours and I'll give you a reason to turn every page.

* * * * *

Διαβάζω το Bleak House, βλέπω το Cranford, και θέλω ν'αγοράσω όλα τα βιβλία της Τζέην Ώστιν, της Ελίζαμπεθ Γκάσκελ και του Ντίκενς: το μυαλό μου είναι γεμάτο δαντέλες και γαλάζιες κορδέλες, η Θηβών ένα υγρό καταπράσινο γρασίδι...
Δεν θέλω να ξαναδιαβάσω ούτε λέξη κειμένου που δεν με κάνει να το σκέφτομαι ολημερις, να μη βλέπω την ώρα να ξαναπάω κοντά του.
Γιατί αύριο (ή σε εικοσιτρία χρόνια) η ψυχή μας κάνει πανιά.

1 σχόλιο:

Σταυρούλα είπε...

"Δεν θέλω να ξαναδιαβάσω ούτε λέξη κειμένου που δεν με κάνει να το σκέφτομαι ολημερις, να μη βλέπω την ώρα να ξαναπάω κοντά του."

Μα αυτό είναι προαπαιτούμενο για κάθε βιβλίο που διαβάζουμε, αλλιώς τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή)ή για πάντα ανάλογα) δεν κάνει αυτό το βιβλίο γι μας. Το ΄παθα πρόσφατα με το "The Uncommon reader"(δε μπορούσα να σταματήσω) ;)