Tι να κάνω, το είπα, το ξαναείπα, πότε θα πάμε, πότε, ποτέ; Είδα κι απόειδα, πήρα των ομματιών μου και ήρθα μόνη μου...Όμορφα είναι, γαλάζια.
* Ralph Wormeley Curtis (1854-1922), View at Venice, 1884
Tι να κάνω, το είπα, το ξαναείπα, πότε θα πάμε, πότε, ποτέ; Είδα κι απόειδα, πήρα των ομματιών μου και ήρθα μόνη μου...
1 σχόλιο:
Και μόνες μας καλά είναι!
Τα γαλάζια είναι πάντα γαλάζια και μας περιμένουν!
Να είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου