16.1.11

ω, στα μαλακά, γαλάζια μαξιλάρια

Το διάβασμα είναι σαν μια παράσταση.
Ο αναγνώστης -το παιδί κάτω από την κουβέρτα, με τον φακό, η γυναίκα στο τραπέζι της κουζίνας, ο άντρας στο γραφείο της βιβλιοθήκης- παρακολουθεί το έργο. Η παράσταση είναι αθόρυβη. Ο αναγνώστης ακούει τους ήχους των λέξεων και το χτύπο των προτάσεων, μόνο με το εσωτερικό του αυτί. Σιωπηλοί τυμπανιστές με αθόρυβα τύμπανα.
Μια εκπληκτική παράσταση σ'ένα φανταστικό θέατρο.


* Ursula K. LeGuin

* Dolce Far Niente by Auguste Toulmouche

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτά τα μαλακά, γαλάζια μαξιλάρια είναι που μας συναρπάζουν και πριν καλά καλά το καταλάβουμε, νάσου και γίναμε επιδέξιοι εκφωνητές.

Σταυρούλα είπε...

Όμορφο απόσπασμα! :)

Teteel είπε...

Nαί, έτσι είναι, μια εκπληκτική παράσταση σ' ένα φανταστικό θέατρο!

Κι εμείς οι μαγεμένοι θεατές!!!

Δηλώνω αιωνίως μαγεμένη από την παράσταση!!!

Agni είπε...

Yπέροχο!!!

Agni είπε...

Ta φλιτσνάκια στο βλογ της Fio είναι ονειρεμένα !!!

lemon είπε...

Agnicy, λατρεύω τον καφέ, κι από εκεί είναι που γνώρισα την Fio και το coffee-blog της!