ο Μάιος των ονείρων με πεθαμένους

ήταν ένα σώμα κομμένο στα δυό, ακριβώς στη μέση, στη μέση
-είμασταν μέχρι τη μέση μέσα στη θάλασσα
μια θάλασσα θολή, πρασινοκίτρινη και χλιαρή
βρήκες πρώτος το κάτω μέρος-με τα πόδια
το σήκωσες αμίλητος στην αγκαλιά σου και μου το έδειξες
σου έκανα νόημα άστο, δε μας αφορά,
δε γίνεται τίποτε εξάλλου πια
και τόσπρωξα παραπέρα
και τότε είδα-εγώ αυτή τη φορά, το πάνω μέρος μπρούμυτα
-με το κεφάλι προς τα κάτω δηλαδή
και δε γινόταν πια να κάνω πως δεν μας αφορά
ήταν ένα ολόκληρο κομμένο αμετάκλητα στα δύο
που εμφανίστηκε από το πουθενά να επιπλέει δίπλα μας
κι όσο κι αν θέλαμε να μείνουμε αμέτοχοι, μας αφορούσε
έπρεπε να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες
όσο κι αν δε θέλαμε, το είχαμε δει, το είχαμε βρει
νεκρό και πεθαμένο