σημειώσεις

Παριστάνοντας ακόμα κάποιον άλλο γιατρό, ο Χουάν ρωτάει τη Μαρία αν την ενόχλησε το φιλί του. Στη συνέχεια διηγείται στον Ντάνιελ τι συνέβει με την Άννα Τζούλια και εκείνος του λέει ότι μάλλον τον νάρκωσε και ότι πιστεύει ότι δεν έγινε τίποτα μεταξύ τους.
Μαρία, άγγελέ μου
περίληψη επεισοδίου από τηλεπεριοδικό

***

Σήμερα μετρώ πενήντα δύο χρόνια, και μετρώ εντός τους άλλους τόσους ενταφιασμούς μου.
Η νηπιακή μου ηλικία πέθανε αμετάκλητα, πέθανε και η παιδική μου ηλικία, πέθανε η νιότη μου, πέθανε η εφηβεία μου. Πέθανε επίσης και η ανδρική ηλικία μου.
Λοιπόν, πώς αποκαλώ ζωή ένα γήρας το οποίο είναι τάφος, όπου εγώ ο ίδιος είμαι ενταφιασμός πέντε αποβιωσάντων που έχω βιώσει;
Φρανθίσκο δε Κεβέδο, επιστολή στον Μανουέλ Σερράνο δελ Καστίγιο, 16 Αυγούστου 1635
μτφ. Αγαθή Δημητρούκα

***

Έλα μωρέ άντρα, του απάντησε εκείνη, τόσο σίγουρη σαν να πατούσε πάνω σε κινούμενη άμμο. Δεν πεθαίνεις, μην το λες και το ξαναλές. Όσο ζω εγώ δε θα σ'αφήσω να πεθάνεις! Θέλω τον ίσκιο σου, καταλαβαίνεις;
Πουλάμε τη ζωή, χρεώνουμε το θάνατο
Αγαθή Δημητρούκα, μυθιστορηματική αυτοβιογραφία

***

...σε τέτοιες στιγμές μου λείπει, συχνά, η παρουσία Σου, η παρηγοριά Σου και το ορατό παράδειγμα της στερεότητάς Σου.
Friedrich Holderlin (1770-1843)
Υπερίων ή Ο ερημίτης στην Ελλάδα

***

Η σημερινή έκλειψη είναι σαν τέλος εποχής. Μετά τη σημερινή ένταση, μετά τη σημερινή ενδοσκόπηση όλα θα ‘ναι αλλιώς, αφού το εξάντλησες πια και είδες ότι ήρθε η στιγμή να στρίψεις αλλιώς το τιμόνι και να πας επιτέλους το όχημα-εαυτό σε δρόμους που σου λένε έλα και όχι φύγε.
ωροσκόπιο, 1 Ιουλίου

***

Μίλα μου σαν τη βροχή κι άσε με ν'ακούω...
Τέννεση Ουίλιαμς, Μονόπρακτα, απόδοση Νίκος Γκάτσος

***

Έτσι και περάσει ένας χρόνος
τα ποτάμια κλείνονται στην κοίτη τους,
έτσι και περάσει ένας χρόνος
η ζωή νικάει και τους αήττητους.
Στίχοι, Νίκος Γκάτσος

***

Να μπορούσε κανείς να μου εγγυηθεί πως θα ταξιδεύω πάντα. Να γυρνάς μια νύχτα και να φεύγεις. Έτσι αγαπάς εκατό φορές περισσότερο.
(σελ 96)

Thy salt is lodged forever in my blood... Νοσταλγώ τη στεριά γιατί την κατοικείτε μόνο και μόνο. Δεν αλλάζω με τίποτα τη θάλασσα και την τρικυμία της.
(σελ 69)

Το αλάτι σου έχει για πάντα στο αίμα μου εισχωρήσει.
Στίχος από το ποίημα Dreams of the Sea του William Henry Davies (1871-1940), Ουαλού ποιητή που για μεγάλο χρονικό διάστημα έζησε ζωή πλάνητα. Το 1908 εξέδωσε το Autobiography of a Super-Τramp (Αυτοβιογραφία ενός υπέρτατου αλήτη), όπου αναφέρεται στις εμπειρίες του.
(σχόλιο, σελ 70)

Νίκος Καββαδίας, γράμματα στην αδελφή του Τζένια και στην Έλγκα, εκδ.Άγρα