λέξεις σαν ταξίδια

Βγαίνοντας από το πάρκο της Μαρίας Λουίζας, στην έξοδο τής Glorieta de Buenos Aires (θριαμβολογία για το Μπουένος Άιρες, ω, ένα μεγάλο άγαλμα του έφιππου Μπολιβαρ, αφιερωμένο στη Σεβίλλη από την Αργεντινή) μπαίνεις στην Paseo de las Delicias-στην Λεωφόρο των Απολαύσεων.
Και περπατώντας έτσι, στις απολαύσεις, φτάνεις στην Glorieta de los Marineros -υπερ της δόξας των ναυτικών -με μια τεράστια άγκυρα σκαλωμένη στην άσφαλτο- και μπαίνεις στην Puente de los Remedios -την Γέφυρα των Θεραπειών- απ' όπου περνάς στην άλλη πλευρά της πόλης, στην Τριάνα.
Εκεί όπου οι δρόμοι έχουν ονόματα Παρθένων: Calle Virgen de Lujan, Calle Virgen de la Estrella, Calle Virgen de la Cinta, Calle Virgen de la Antigua, Calle Virgen de Africa, Calle Virgen de Begona, Calle Virgen de Belen....
Μετά, φτάνεις στην Puente de San Telmo (ονομασμένη άραγε από τη διάσημη γειτονιά του Μπουένος Άιρες όπου το ταγκό χορεύεται στους δρόμους, το Barrio San Telmo;), άλλη γέφυρα, που ενώνει την Avenida de la Republica Argentina με την Paseo de las Delicias.

(Οι λέξεις, οι λέξεις, γράφω αυτό το ποστ γιατί απολαμβάνω να ακούω ξανά και ξανά τις λέξεις, οι λέξεις σε μερικές γλώσσες είναι τραγούδια, είναι παιχνίδια, είναι αφορμές.)

Εκεί είναι λοιπόν που ξεκινάει η Calle Betis, ένας δρόμος-μπαλκονάκι παράλληλο με τον Γουαδαλκιβίρ, και καταλήγει στην Puente de Isabel II, γέφυρα που σε ξαναγυρίζει στο κέντρο της Σεβίλλης.

* Calle Betis, ο πίνακας του Sergio Chudnovsky: μόλις τον είδα, στο πεζοδρόμιο έξω από το Museo de Bellas Artes de Sevilla, σκέφτηκα οτι θέλω να τον έχω συνέχεια κοντά μου, να τον βλέπω κάθε μέρα για να μου φτιάχνει την διάθεση

* ο χάρτης