Ζήλευα το καθετί που είχε ζήσει δίχως εμένα, αν και ήξερα ότι δεν έπρεπε ν'αφήνω να φωλιάζουν στην καρδιά μου τέτοια συναισθήματα, αφού χάρη στην καλοσύνη του θεού αξιώθηκα να μοιραστώ με τον Σεμπάστιαν σχεδόν τη μισή ζωή του.
* Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο Μικρό Χρονικό της Άννας Μαγκνταλένα Μπαχ και ο πίνακας του Vladimir Volegov: Hydrangeas
* * * * *
Η Άννα Μαγκνταλένα ήταν η δεύτερη γυναίκα του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπάχ. Ήταν είκοσι χρονών όταν παντρεύτηκαν, και παρέλαβε τέσσερα παιδιά (από τα επτά που έφερε στον κόσμο πριν φύγει ξαφνικά από τη ζωή και η ίδια) από την πρώτη του σύζυγο, την Μαρία Μπάρμπαρα. Του έκανε ακόμη δεκατρία παιδιά η ίδια (από τα οποία επέζησαν τα έξι).
Έτσι, μεγάλωσε μεγαλώνοντας δέκα παιδιά μέσα σ' ένα σπίτι όπου (σύμφωνα με το ανωτέρω Μικρό Χρονικό) βασίλευαν η μουσική και η αγάπη.
2 σχόλια:
Οταν ακουω για τοσα πολλα παιδια, σκεφτομαι οτι απεχει το μεγαλωμα τους παρασαγγας απο αυτο που εχουμε σημερα στο μυαλο μας για την ανατροφη ενος παιδιου.
Τα παιδια ηταν πιο ελευθερα, επειδη δεν ειχαν την επιλογη να εχουν μια μανα συνεχεια πανω απο το κεφαλι τους. Δεν θα μπορουσε ποτε να ειναι ταυτοχρονα πανω και απο τα δεκα, εκτος αν τα ειχε σε ενα κλουβι :)
Και λυπαμαι που καποιοι απο εμας σημερα δεν μπορουμε να προσφερουμε αυτη την ελευθερια στα παιδια μας απο υπερπροστασια και προσωπικες υπερανασφαλειες :)
Καλο απογευματακι!!
I cannot imagine so many children!
Δημοσίευση σχολίου