κάτι ζωντανό

Σ'αυτήν τη μικρή γούρνα πλένω τα σταφύλια που έφερα μαζί μου. Είναι μικρά πρώιμα σταφυλάκια σε σχήμα ρώγας βυζιού, ανοιχτοπράσινα και γεμάτα στίγματα. Ο ήλιος έχει τρυπήσει τη λεπτή φλούδα τους, μπερδεύοντας τη γλύκα τους με τη ζέστη του. Είναι σαν να τρως κάτι ζωντανό.

* Απόσπασμα από το βιβλίο Η σπηλιά του Πρόσπερου, του Λόρενς Ντάρελ, σε μετάφραση Λύο Καλοβυρνά

* * * * *

Η Πολυάννα που λέγαμε... Ή, πώς σε ένα βιβλιο καθόλου ερωτικό (παρά μονάχα ίσως για το νησί για το οποίο γράφτηκε) μπορείς να βρεις μια στιγμή έρωτα. Κι επίσης, τι όμορφο πράγμα που είναι οι λέξεις, πόσο κατευναστικές, πόσο θεραπευτικά λειτουργούν: λες μικρά σταφυλάκια ανοιχτοπράσινα γεμάτα στίγματα, και χαμογελάς. Λέξεις που σε φέρνουν στα ίσα σου (μετά τα πυρός ενυπόθηκων).
Και, εν τέλει, ζωή, ζωή: Είναι σαν να τρως κάτι ζωντανό.