6.6.12

το τραγούδι της άγονης πορτοκαλιάς

Ξυλοκόπε, κόψε τη σκιά από πάνω μου. 
Ελευθέρωσέ με απ' το βάρος 
να με βλέπω χωρίς καρπούς. 

Γιατί γεννήθηκα ανάμεσα σε καθρέφτες; 
Η μέρα γυρίζει σε κύκλους γύρω μου 
και η νύχτα μ' αντιγράφει σ' όλα τ' αστέρια της. 

Θέλω να ζήσω χωρίς να με βλέπω. 
Και θα ονειρευτώ ότι μυρμήγκια κι αγκάθια 
είναι τα πουλιά και τα φύλλα μου. 

Ξυλοκόπε. Κόψε τη σκιά μου από πάνω μου. 
Ελευθέρωσέ με απ' το βάσανο 
να βλέπω εμένα χωρίς καρπούς. 

~ Federico Garcia Lorca, Song of the Barren Orange Tree, μετάφρ.W.S.Merwin

4 σχόλια:

Σταυρούλα είπε...

Εφιάλτης του ποιητή και κάθε ανθρώπου το να μη δημιουργεί.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Υπέροχο...

Ανώνυμος είπε...

Canción del naranjo seco

A Carmen Morales

Leñador.
Córtame la sombra.
Líbrame del suplicio
de verme sin toronjas.

¿Por qué nací entre espejos?
El día me da vueltas.
Y la noche me copia
en todas sus estrellas.

Quiero vivir sin verme.
Y hormigas y vilanos,
soñaré que son mis
hojas y mis pájaros.

Leñador.
Córtame la sombra.
Líbrame del suplicio
de verme sin toronjas.

dim juanegro είπε...

κάπως έτσι οι σκιές
λυγίζουν
μα λυγίζονται
απ'τις ανθοφορίες.

Καλό απόγευμα.