30.8.12

χειμωνιάτικος κήπος

φεστιβάλ κοριτσιών για ηττημένους στρατιώτες 
ήχος σώματος και μυαλού που μουδιάζουν (η ώρα των μπαλονιών) 
γεννημένος από σπόρο 
προς το βουνό 
προς τη σμαραγδένια θάλασσα 
η άχρηστη σπηλιά 
ωκεανός απαντήσεων 
ιπτάμενο ψάρι στον ουρανό 
ίσως πετάξω τη νύχτα 
μπορείς να το δεις από ψηλά 
νιώθω ότι τα αγόρια με ανάβουν 
σιλικόνη, απιονισμένο νερό, πικαπ και καταψύκτης 

~ Winter Garden: ΙΑΠΩΝΙΚΗ MICROPOP - 14 Σύγχρονοι Ιάπωνες Καλλιτέχνες,
στο Ίδρυμα Θεοχαράκη.

Αν μη τι άλλο, οι τίτλοι των έργων ήταν καταπληκτικοί, άξιζαν τον κόπο. Όχι εγώ, αλλά η παρατηρητική φίλη μου πρόσεξε πώς οι τίτλοι ήταν ένας κι ένας, πώς άμα τους έβαζες στη σειρά γίνονταν ποίημα από μόνοι τους.

5 σχόλια:

Σταυρούλα είπε...

Μα πώς να μην προσέξει κάποιος αυτούς τους τίτλους;
Το *ίσως πετάξω μια* πέρα από υπόσχεση είναι κι ωραίος τίτλος για ποστ. Διατηρώ την *οψιόν* του.

Υ.Γ. Δε βρίσκω τα εισαγωγικά, εξ ου τα αστεράκια :-)

roadartist είπε...

Σπουδαία η παρατήρηση της Σταυρούλας
σαν ποίημα όντως :)

Teteel είπε...

Εγώ κόλλησα με αυτό:
"ήχος σώματος και μυαλού που μουδιάζουν (η ώρα των μπαλονιών)"

Ναι, σαν ποίημα,
ένα υπέροχο ποίημα!

dim juanegro είπε...

θαυμαστη η συνοχή...
να πως σου κλείνει το μάτι η έμπνευση!
έτσι απλά.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Υπέροχο. Άκρως περιγραφικό μέσα στη σουρρεαλιστική και συμβολική του διάθεση.