φεστιβάλ κοριτσιών για ηττημένους στρατιώτες
ήχος σώματος και μυαλού που μουδιάζουν (η ώρα των μπαλονιών)
γεννημένος από σπόρο
προς το βουνό
προς τη σμαραγδένια θάλασσα
η άχρηστη σπηλιά
ωκεανός απαντήσεων
ιπτάμενο ψάρι στον ουρανό
ίσως πετάξω τη νύχτα
μπορείς να το δεις από ψηλά
νιώθω ότι τα αγόρια με ανάβουν
σιλικόνη, απιονισμένο νερό, πικαπ και καταψύκτης
~ Winter Garden: ΙΑΠΩΝΙΚΗ MICROPOP - 14 Σύγχρονοι Ιάπωνες Καλλιτέχνες,
στο Ίδρυμα Θεοχαράκη.
Αν μη τι άλλο, οι τίτλοι των έργων ήταν καταπληκτικοί, άξιζαν τον κόπο. Όχι εγώ, αλλά η παρατηρητική φίλη μου πρόσεξε πώς οι τίτλοι ήταν ένας κι ένας, πώς άμα τους έβαζες στη σειρά γίνονταν ποίημα από μόνοι τους.
5 σχόλια:
Μα πώς να μην προσέξει κάποιος αυτούς τους τίτλους;
Το *ίσως πετάξω μια* πέρα από υπόσχεση είναι κι ωραίος τίτλος για ποστ. Διατηρώ την *οψιόν* του.
Υ.Γ. Δε βρίσκω τα εισαγωγικά, εξ ου τα αστεράκια :-)
Σπουδαία η παρατήρηση της Σταυρούλας
σαν ποίημα όντως :)
Εγώ κόλλησα με αυτό:
"ήχος σώματος και μυαλού που μουδιάζουν (η ώρα των μπαλονιών)"
Ναι, σαν ποίημα,
ένα υπέροχο ποίημα!
θαυμαστη η συνοχή...
να πως σου κλείνει το μάτι η έμπνευση!
έτσι απλά.
Υπέροχο. Άκρως περιγραφικό μέσα στη σουρρεαλιστική και συμβολική του διάθεση.
Δημοσίευση σχολίου