η καρδιά μου κολυμπάει

Τι περίεργα που γράφεται το kokoro=η καρδιά στα γιαπωνέζικα. Σαν ψάρια που κολυμπάνε μες στη γυάλα.



~ τίτλος της ταινίας (του 1955) του Kon Ichikawa.

* * * * *

Η υπόθεση είναι σκληρή, η καρδιά σου μένει μαγκωμένη σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. Δεν χρειάζονται σκηνές βίας, αρκούν το μυαλό και η καρδιά σου για να σου προκαλέσουν όλον τον πόνο του κόσμου.
Αλλά οι εικόνες (ω, ας μείνουμε σ'αυτές) είναι ένα ποίημα, όλες, όλες, κάθε καρέ μπορείς να το κοιτάζεις εκστασιασμένος επί ώρες. 
Μάγε κύριε Ιτσικάουα, που έκανες ταινία επίσης, ένα πολύ αγαπημένο μου βιβλίο, τις Αδελφές Μακιόκα. Που όταν το δανείστηκα από τη βιβλιοθήκη νόμιζα πώς μόνο εγώ σ'όλο τον κόσμο το είχα διαβάσει, κι αυτό τυχαία:
δανείζόμουν τα βιβλία του Μίσιμα, το ένα μετά το άλλο, τα μεσημέρια μετά τη δουλειά κάθε βδομάδα, κι όταν τελείωσαν, για να μη βγω από την ατμόσφαιρα, πήρα ότι άλλο γιαπωνέζικο στεκόταν δίπλα τους.