"We saw each other in the hall, and knew that we should know each other."
* * *
Κάτι τέτοια, εικόνες&κείμενα, τα θεωρώ ποιήματα, ξεχνάω ότι δουλεύω
σε τράπεζα, νομίζω ότι έζησα όλη μου τη ζωή δίπλα σε τέτοιους,
κανονικούς ανθρώπους.
Θέλω να πω ότι, αυτούς τους ανθρώπους, με την φαινομενικά τόσο περίεργη εμφάνιση και τρόπο σκέψης, τους βλέπω σαν εντελώς φυσιολογικούς και ανθρώπινους, σε αντίθεση με τους επιτηδευμένους της καθημερινότητάς μου. Και αυτή η παραδοξότητα με εκπλήσσει, αυτή η σύγκρουση όπου το παράξενο είναι το φυσιολογικό και το σύνηθες είναι το ψεύτικο...
Όμως ούτε στιγμή δεν αμφιβάλλω. Μόνο παραξενεύομαι. Και κυρίως χαίρομαι.
Θέλω να πω ότι, αυτούς τους ανθρώπους, με την φαινομενικά τόσο περίεργη εμφάνιση και τρόπο σκέψης, τους βλέπω σαν εντελώς φυσιολογικούς και ανθρώπινους, σε αντίθεση με τους επιτηδευμένους της καθημερινότητάς μου. Και αυτή η παραδοξότητα με εκπλήσσει, αυτή η σύγκρουση όπου το παράξενο είναι το φυσιολογικό και το σύνηθες είναι το ψεύτικο...
Όμως ούτε στιγμή δεν αμφιβάλλω. Μόνο παραξενεύομαι. Και κυρίως χαίρομαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου