η μικρή πόλη (V)

Λοιπόν όταν πήγαμε στη Βιέννη ήμασταν λυσσασμένες να δούμε Κλίμτ. Και είδαμε τόσο Κλιμτ σε γραβάτες, τασάκια, πετσέτες κουζίνας, και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς, που όταν είδαμε τους αληθινούς πίνακες, σταθήκαμε μισό λεπτό και την φύγαμε τρέχοντας... Αντίθετα, ο Σίλε στάθηκε για μένα μια αποκάλυψη. 
Δεν ήξερα ότι έζησε στη Βιέννη, ούτε ότι κάποιος εκεί συνέλλεγε τα έργα του κι έτσι τώρα υπάρχει ολόκληρο μουσείο στην πόλη με αυτά. Δεν είχα ποτέ ξαναδεί ανθρώπινο σώμα ζωγραφισμένο με τόσο άσχετα χρώματα-πρασινο-και-μαύρα, τόσο παράξενα ζωγραφισμένο. Δεν ήξερα ότι η ασχήμια μπορεί να έχει τόση ομορφιά. Άλλο τρόπο δεν έχω να το εκφράσω. Τον λατρεύω.

H @Stavroula μου πρότεινε να μιλήσω για τον Σίλε, και σε όποιον κάνει λαικ σ'αυτό το ποστ, θα προτείνω έναν ζωγράφο για τον οποίο αν θέλει θα μιλήσει και θ'ανεβάσει έναν πίνακά του.

Ο πιο αγαπημένος μου πινακας του Egon Schiele δεν είναι ανθρώπινο σώμα, είναι ο KRUMAU - CRESCENT OF HOUSES (THE SMALL CITY V)