αλήθεια δεν ξέρω τι είναι πιο ωραίο: τα πλεκτά σου ή οι φωτογραφίες σου

Συχνά δεν ξέρω τι ευχαριστιέμαι περισσότερο, το πλεκτό ως χρηστικό αντικείμενο ή το αποτέλεσμα της υφής του νήματος και των χρωμάτων σαν έργο τέχνης από μόνο του. Γι' αυτό τα φωτογραφίζω, γιατί τα θαυμάζω.
Αυτό εδώ ήταν ένα τίποτα: το απομεινάρι από ένα παλιό νήμα που ήρθε στα χέρια μου χωρίς πληροφορίες για την ποιότητά του. Είναι τραχύ αλλά αν το κοιτάξεις προσεκτικά, θαυμάζεις τον τρόπο που μπλέκονται μεταξύ τους τα συστατικά του. Η πλέξη, επίσης, είναι ένα τίποτα: όλο καλή.
Όμως αν του δώσεις προσοχή και το κοιτάξεις από κοντά, είναι σαν τα σύννεφα, ότι βλέπεις σ΄αρέσει.

Ήταν ένα ωραίο μάθημα για μένα, που δεν μ αρέσουν τα μελανζέ νήματα, ούτε τα τραχιά. Το έπλεξα για να βρει μια χρήση, και για να το ξεφορτωθώ επίσης, και τελικά, δες τι περίεργο: πλεγμένο έγινε αναπάντεχα σαν θάλασσα.