~ Στ΄αμπέλια, του Σταύρου Ζουμπουλάκη

Ένα βιβλίο τόσο απλό που θα μπορούσε να μην έχει γραφτεί, αλλά όμως τόσο εξαιρετικό που, τι καλά που γράφτηκε!
Μέσα στις πρώτες σκέψεις μου ήταν ότι Καλά που γράφτηκε αυτό το βιβλίο και σώθηκαν έτσι λέξεις και συνήθειες και περιγραφή μιας εποχής χαμένης πια για πάντα στο παρελθόν-κάτι σαν ιστορική καταγραφή, σαν παρακαταθήκη.
Κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης σκεφτόμουν Μα τι όμορφα που σκέφτεται αυτός ο άνθρωπος, κάποιος να τον παροτρύνει να γράψει κι άλλα βιβλία, να ακούμε τις σκέψεις του, τον απλό προσγειωμένο και ταυτόχρονα ανυψωτικό για τον αναγνώστη τρόπο που σκέφτεται.
Και στο τέλος έμεινα με κάτι πολύ σπάνιο πια για μένα, την ικανοποίηση ότι πληρώθηκα διαβάζοντας.
Έτσι, να θυμόμαστε τους λόγους για τους οποίους αγαπάμε τα βιβλία.